روسری باد را تکان می داد

توضیحات :  میخانه ی بی خواب هفتمین مجموعه شعر مهدی فرجی ، شاعر کاشانی است که پس از شش مجموعه ی هزار اسم قلم خورده ، و چشم های تو باران ، ای تو راز روزهای انتظار ، روسری باد را تکان می داد ، زیر چتر تو باران می آید ، و شب بی شعر ، به علاقه مندان شعر کلاسیک عرضه شده است . این مجموعه مشتمل بر پنجاه و پنج غزل و یک غزل مثنوی عاشقانه ی لطیف و زیباست . شاعرانگی و روح تغزلی سرشاری که در غزل های این مجموعه دیده می شود را پیش از این تنها می توان در غزل های منزوی سراغ گرفت . تصویرسازی های بدیع و زبان بسیار روان و امروزی ، و نیز صدق عاطفه ای که در اغلب شعرهای این مجموعه جریان دارد از نقاط قوت این مجموعه است . غزل های معروف قهوه خانه ۱ و قهوه خانه ۲ و میخانه ی ۱ و میخانه ۲ ، و نیز غزل بسیار زیبای شماره ی هجده از اشعار برجسته ای هستند که این روزها در محافل ادبی بسیاری شنیده ایم ، همینطور غزل مثنوی زیبایی که با شماره ی پنجاه و پنج ، در صفحه ی ۱۳۵ مجموعه آمده و ارجاعات زیبایی به ادبیات پیش از شاعر دارد ، به تنهایی می توانند این مجموعه را از مجموعه های شعر کلاسیک بسیاری متمایز کند .