دانشگاه های مجازی

توضیحات :  همانطور که جوامع پیشرفته تر شدند و تکنولوژی و شــــبکه های مـجازی به جز لاینفکی از زندگی انسان ها تبدیل شد، انواع جدید تری از روش های ارتباطی روی کار آمدند که متاسفانه چـندان به آن ها توجهی نشد و افـراد بعد از گــــذشت بیـش از یک دهه از پــدید آمدن شـــبکه های مجازی ،هنوز روش صحیح ارتباطات موثر از طـریق فضای مــــجازی را بلد نیستند! این دقیقا همان چیزی است که در این کتاب کوتاه میخوانید و نکاتی را در رابطه با ارتباطات موثر در فضای مجازی یاد میگیرید

توضیحات : در تعریف آموزش الکترونیکی روشهای نوین آموزش مبتنی بر فناوری آموزش الکترونیکی با عناوین متفاوتی مانند روشهای جایگزین ، رسانه های نوین و چندرسانه ای ، رسانه دانش ، بهترین راه حل آموزشی و غیره خوانده شده است ، اما به نظر می رسد بهترین عبارت که تعریف جامع و (e-Learning ) کاملی از تمام نامهای مذکور باشد ، همان آموزش مجازی است. هر چند آموزش الکترونیکی از فناوری شبکه گسترده جهانی (World Wide Web ) بهره می گیرد ، ولی به هیچ وجه به آن محدود نمی شود. در عرصه آموزش الکترونیکی ، علاوه بر آموزش بر مبنای وب ،آموزش غیرحضوری ،آموزش از راه دور ، تعلیم و تربیت از راه دور ، بازآموزی ،خودآموزی وآموزش بر مبنای رایانه Computer Based Training  CBT نیزمی توانند مطرح شوند.

هر وقت صحبت درس و دانشگاه و مدرسه میشه اغلب ما با خاطره های عجیب بزرگترهامون مواجه می شیم. خاطره هایی که شاید از نظر ما عجیبن؟! یاد اون روزایی که میرفتن مکتب خونه یا اگه دیر میرسیدن تنبیه میشدن، اون روزا که اول مهر میشد با هزاران ذوق می رفتن دفتر و لوازم التحریر می خریدن. داخل ی اتاق روی فرش با میزای کوچک چوبی مینشستن و میرزا روی یک تخته ی گچی شروع به درس دادن می کرد، هرکس با هر لباسی که دوست داشت می رفت یا اگه کسی شیطونی میکرد با یه چوب به حسابش رسیدگی میشد؛ اما وقتی به نسل مامان و باباهامون نگاه میکنیم میبینیم خیلی چیزا تغییر کرده، دیگه مکتبخونه در کار نبود همه بچه میرفتن مدرسه، مدرسه هایی با حیاط های بزرگ و میز و نیمکت های چوبی،تخته های گچی،دفتر مشق های قشنگ؛ میرزا ها جاشون رو به معلم ها دادن همونا که با همون چوبشون میومدن سر کلاس و شروع به درس دادن می کردن، اون موقع بود که میگفتن چوب معلم گله،هرکی نخوره خُله!!! همه با لباس یک دست و یک رنگ بودن و این ترکیب زیبایی بود. اما وقتی یذره میام جلوتر و به خودم و هم سن وسالام میرسم میبینم بازم فرق هست؛ تخته های گچی تبدیل شدند به هوشمند و وایت برد. دیگه کسی نمیتونست به بهونه گرفتن گچ از دفتر از کلاس یک ده دقیقه ای در بره البته بازم میشه ماژیک و بهونه کرد و در رفت، بعد یه ماژیک مقوا به جای وایت برد بیاری و وقتی معلم تخته رو پر کرد و خواست پاک کنه که ادامه درس رو بده ببینه پاک نمیشه!! ماهم ریز ریز بخندیم و خوشحال باشیم ودیگه خبری از اون چوب نبود و شاید ما بخاطر همین یه ذره خُل شده بودیم،عاخه دیگه تنبیه در کار نبود.