فرهنگ ایرانی
توضیحات : محمدجواد بهروزی در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در بوشهر تولد یافته و پس از اتمام تحصیلات مقدماتی در سال ۱۳۲۹ از دانشکده ادبیات و دانشسرای عالی تهران در رشته علوم اجتماعی لیسانس شدند مدتی در دبیرستان‌های شیراز دبیر و مدت ۸ سال است رئیس دبیرستان حیات شیراز می‌باشند آقای بهروزی علاوه بر مقالات متعدد تاکنون یازده جلد کتاب در زمینه‌های گوناگون به چاپ رساتیده‌اند که کتاب حاضر را به مناسبت جشنهای دوهزار و پانصد ساله شاهنشاهی تهیه و تالیف کرده‌اند.
توضیحات : ورود و دگردیسی اندیشه‌ی مدرن در بستر فرهنگ ایرانی جریانی است کلیدی و مهم که فهم تاریخ معاصر کشورمان بی توجه به آن ممکن نمی‌شود. در این کتاب سرمشقهای حاکم بر اندیشه‌ی تجددخواهانه‌ی ایرانی و شاخه‌های رقیبِ روشنفکری در ایرانِ صد سال اخیر وارسی شده و با نگاهی سیستمی تحلیل شده‌اند. دستاورد این پژوهش آن است که روشنفکری ایرانی در نسلهای اخیر یکسره خود را ذیل چارچوب رمانتیستی تعریف کرده و رقابتهای معنایی را به کشمکشهایی جزئی در درون این بستر فرو کاسته است.
توضیحات : کتاب زندگاهان اثر شروین وکیلی، جلد نخست از مجموعه‌ی «تاریخ خرد» است که سیر اندیشه‌ی فلسفی را با محور گرفتنِ فرهنگ ایرانی بازخوانی می‌کند. گاهان کهن‌ترین شعرِ موجود در زبان‌های ایرانی و آغازگاه آیین و فرهنگی است که به تدریج در هزاره‌ی سوم پیش از میلاد در ایران شرقی زاده شد و به تدریج گسترش یافت و در نهایت تاسیس کشور ایران به دست هخامنشیان را ممکن ساخت. زندِ گاهان، شرح و تفسیری است فلسفی از این متن. نویسنده چهار شاخص را برای تفکیک متون فلسفی از سایر متون پیشنهاد می‌کند، و گام به گام نشان می‌دهد که گاهان -گذشته از اهمیتی که به عنوان یک شعرِ ادبی یا متن دینی دارد- یک متن فلسفی هم هست. پرسش محوری در این کتاب، بازسازی نظام فلسفیِ نهفته در گاهان است. این کار با مرور تفسیرها و شرح‌های موجود درباره‌ی گاهان، و نفد و واسازی‌شان انجام می‌شود، و در نهایت ساختار فلسفه‌ی نهفته در گاهان بر مبنای حدود پنجاه کلیدواژه‌ی پایه بازسازی و همچون نظامی از اندیشه‌ی پرسش‌مدار پیشنهاد می‌شود.
توضیحات : از آنجا که نظام هنری و زیبا شناختی رابطه مستقیم بر فرهنگ جامعه دارد؛ هنر دارای مصادیق متعدد و گسترده ای همانند شعر، موسیقی، نقاشی، معماری، صنایع دستی و اموری از این قبیل می گردد. فرهنگ هر جامعه هنر آن جامعه را هدایت و رهبری می نماید و فرهنگ در قالب آن تحقق عینی مییابد. فرهنگ و هنر در سرزمین ایران طی هزاران سال تاریخ پرفراز و نشیب، همواره در جلوه هایی گوناگون تجلی یافته است. فرهنگ و هنری به قدمت، در جلوه هایی از خلاقیت و شیوه های زندگی بروز یافته است. اگر خلاقیت و از آن جمله خلاقیت هنری را، استعداد تولید ایده های فراوان و به کار بستن شیوه ها و روش های گوناگون بدانیم، بی تردید یکی از پایه های لازم برای آن همین اندوخته های فرهنگی و هنری، دیدن و تأمل و تجربهٔ آثار گذشتگان است. در این زمینه میراث فرهنگی و هنری ایران منبع لایزال آموزش و پرورش خلاقیت هنری است. و رشد و بالندگی این خلاقیت پیوسته در گرو شناخت آن میراث است. پژوهش، حفظ و احیا و معرفی میراث فرهنگی و هنری ایران سبب بالندگی روح، ارتقاء اعتماد به نفس و مایه فخر و مباهات هنر ایرانی است و توجه به آن بسیار حائز اهمیت است. گذشتگان ما تا پای جان در حفظ و حراست این یادگارهای گران بها تلاش کرده اند، شایسته نیست که نسبت به اهمیت این مقوله و ارزش های نهفته آن غفلت شود و اکنون وظیفه ما این است که همچون پدران خود میراث هنری جاویدان کشورمان را نگهداری کنیم.