فلسفه افلاطون

توضیحات :  کتاب فن سخنوری گرگیاس اثر بسیار جالبی است که در برابر رویارویی جریانهای مهم اجتماعی بنا بر این به سختی تمامی مردان سیاسی آتن را به زیر سوال برده است. موضوع مورد بحث این کتاب درمورد سخنوری می باشد،در قسمت نخست آن سقراط تلاش بر آن دارد که بیان کند که سخنوری مطابق شرع باشد ندارد و نمی شود اندازه‌ و پیمانه ای برای تعیین کردن حق و باطل است. شرح مطلب به این صورت است که شاگردان گرگیاس به معنی پولوس وکالیکلس در حال انجام دادن پرستش و ستایش کردن خطابه های گرگیاس هستند. شاگرد گرگیاس ، پولوس، قصد دارد به سوال های جواب دهد اما سقراط خواهان این است که باخود گرگیاس صحبت کند نه با شاگرد وی. گرگیاس بر این مدعی است که از استادان هنر سخنوری است و قادر به درس دادن آن هم می باشد. سقراط سخن به میان می آورد که خواستار این هستم که قول بدهی که تا پایان صحبت به سوالهای زیاد من پاسخ کوتاه دهی و گرگیاس مدعی است “که هیچ انسانی نخواهد توانست مطلبی را با سخنی کوتاهتر که آن گونه من در توانم هست بیان نماید…  این کتاب توسط نشر ابن سينا  در سال 1334 به چاپ رسیده است

توضیحات :  کتاب حاضر نظریات تمام مکاتب مختلف جهان و فلاسفه ای را که در زمینه ارائه مدل انسان کامل سخن گفته اند، بررسی نموده و بالاخره در درس سوم انسان کامل از دیدگاه: افلاطون – ارسطو (یونان باستان) ارائه شده است.

انسان کاملی را که افلاطون مطرح می سازد، از یکسوی با سیستم سیاسی و اجتماعی وی در ارتباط است و از دیگر سوی با نظام فکری و فلسفی وی. از همینجاست که برای دستیابی به جهان بینی افلاطون در مورد زندگی و انسان کامل، باید نگاهی هر چند کوتاه بر طرز فکر سیاسی و فلسفی وی انداخت.

توضیحات : کتاب جمهور اثر سترگ فلسفی افلاطون است که از مشهورترین و تأثیرگذارترین متون کلاسیک فلسفه سیاسی در غرب به شمار می‌آید. کتاب شامل ۱۰ نمایشنامه به صورت گفتگو میان سقراط و افراد دیگر است و در آن به مسایلی از قبیل عدالت، نوع حکومت و حقیقت پرداخته شده‌است.

کتاب اول: مباحثه در خانه‌ای واقع در نزدیکی دروازه پیرائوس شهر آتن صورت می‌گیرد. صاحب‌خانه پیرمردی ثروتمند و آریستوکرات به نام کفالوس است. در میان جمع علاوه بر سقراط، پولمارخوس پسر کفالوس، گلاوکن و آدیمانتوس برادران افلاطون، و تراسیماخوس سوفسطایی نیز حضور دارند.

کتاب دوم: کتاب دوم با سخنان گلاوکن آغاز می‌شود. او نظر عوام‌الناس راجع به عدل و ظلم را نقل می‌کند، و از طرف آن‌ها وظیفهٔ دفاع از ظلم را عهده‌دار می‌شود.

کتاب سوم: افلاطون در کتاب سوم چگونگی تربیت پاسداران را پی می‌گیرد. یکی از ابزارهای تربیت در کودکی، داستان است. داستان‌سرا باید چهره‌ای نیک از خدا نشان دهد. همچنین است داستان‌هایی که دربارهٔ آدمیان می‌گویند.

کتاب چهارم: دو چیز سبب فساد همهٔ حرفه‌ها می‌گردد یکی توانگری و دیگری تنگدستی.«توانگری سستی و زیاده روی و بیکارگی بار می‌آورد، و تنگدستی سبب می‌شود که حاصل کارها بی ارزش گردد و مردمان فرومایه و ناراضی شوند.»

کتاب پنجم: افلاطون در کتاب پنجم جمهوری نظر خودش را در بارهٔ زنان و کودکان بیان می‌کند. و از آنجایی که خود می‌داند نظر غریبی دارد، می‌گوید:«کسی باور نخواهد کرد که آنچه می‌گوییم اولاً قابل اجرا است، و در ثانی، به فرض قابل اجرا بودن، بهتر از روشی است که امروز متداول است.» افلاطون در قابل اجرا بودن نظریهٔ خود تردید دارد، نه در سودمندی آن.

کتاب ششم: فیلسوفان همواره عاشق شناختن آن هستی یگانهٔ ابدی هستند که دستخوش کون و فساد نیست. چون طالب دانایی هستند لذت روحی را بزرگترین لذت‌ها می‌دانند و به لذت جسمانی بی‌اعتنایند. فیلسوف معتدل و خویشتن‌دار است و از فرومایگی و دل‌بستن به چیزهای کوچک، به کلی بری است.

کتاب هفتم: در کتاب هفتم، افلاطون مثال معروف تمثیل غار را بیان می‌کند.

کتاب هشتم: افلاطون پس از اینکه می‌گوید کشور عادل کشوری است که در آن طبقات گوناگون نقش‌های شایستهٔ خود را انجام می‌دهند، و نیز فرد عادل کسی است که در او انگیزه‌های متفاوت در هماهنگی هستند، در کتاب هشتم به سراغ نمونه‌هایی از بی‌عدالتی در کشور و افراد می‌رود.

کتاب نهم: روحیهٔ مناسب با حکومت استبدادی در کسی پیدا می‌شود که «به سبب استعداد فطری یا روش زندگی، یا به هر دو علت، به میخوارگی گراید یا دچار شهوتی تسکین ناپذیر شود، یا به دیوانگی مبتلا گردد.»

کتاب دهم: از هر چیز سه نوع وجود دارد؛ مثلاً در مورد تختخواب، یک نوع تخت خوابیست که خدا می‌سازد و بنا بر ضرورت بیش از یکی هم نمی‌سازد. نوع دوم تختی است که نجار و درودگر می‌سازد و روگرفتی سایه‌وار از تختخواب خداست، و نوع سوم یعنی تخت هنرمند نقاش، روگرفتی به تصویر کشیده شده از روگرفت نجار است؛ یعنی نقاش از تخت درودگر تقلید می‌کند. پس تقلیدِ تقلید است.