کمونیست
توضیحات : در فضای شعر معاصر پارسی، جریانی غالب وجود دارد که از ابوالقاسم لاهوتی آغاز می‌شود و به شاعران نوپرداز گریزان از وزن و قافیه‌ی امروز ختم می‌شود. این جریان حدود یک قرن پیشینه دارد، و انبوهی از کتابها و نوشتارها و نشریه‌ها را پدید آورده و به ویژه در چند دهه‌ی گذشته جریان غالب بر فضای ادبی روشنفکران ایرانی بوده است. این خوشه از منشها را شاعرانی پدید آورده‌اند که از نظر سیاسی چپ‌گرا و معمولا کمونیست، از نظر سازمانی معمولا عضو حزب توده، و از نظر زبان و بیان معمولا بی‌بهره از شکوه زبان کلاسیک پارسی بوده‌اند. ناگفته پیداست که در اینجا تنها سرِ آن دارم تا نمایی کلی از این مسیر را طرح کنم و برای تمام «معمولا»هایی که ذکر شد، استثناهایی نسبی هم میتوان یافت.
قالبی ایدئولوژیک بر نگارش تاریخ این جریان مسلط است، که بر اساس آن نیمایوشیج پدر شعر نوست و نوآوریهای او در زبان پارسی بی‌سابقه، زاینده، ارزشمند و بی‌نظیر بوده است. بر مبنای این قالب، پیشینه‌ی این جریان قبل از نیما به دست فراموشی سپرده شده، و از طرح پرسش درباره‌ی شخصیتهای دیگرِ عضو این جریان و دستاوردهایشان غفلتی رخ نموده است. اگر بخواهیم پیشینه‌ی این جریان را قبل از ورود نیما به صحنه روایت کنیم، باید نخست بر ابوالقاسم لاهوتی متمرکز شویم که از سویی از میان این کسان، بیشترین حجم نوشتارها از او باقی مانده، و از سوی دیگر به خاطر نقش سیاسی و اجتماعی نمایان و برجسته‌اش داوری درباره‌اش به نسبت آسان‌تر از دیگران است.
هنگام داوری درباره‌ی شخصیتهایی مانند لاهوتی، دو سویه و و دو بستر از افراد، بر اساس دو رده‌ی متفاوت از شاخصها و معیارها باید مورد توجه قرار گیرد. معیارهایی که البته می‌توانند جمع‌پذیر و هم‌سازگار هم باشند. یک سویه‌ی این شخصیتها، سویه‌ی تاریخ و اجتماعی‌شان است و به نقشی مربوط می‌شود که در تاریخ معاصر ایران زمین ایفا کرده‌اند. سویه‌ی دیگر، به آفریده‌های ادبی‌شان مربوط می‌شود و معیارهایی زیبایی‌شناسانه و ادبی را در اولویت نخست قرار می‌دهد.
توضیحات : ناظم حکمت در سال ۱۹۰۲ در تسالونیکی متولد شد،. پدربز رگ مادریِ ناظم ، مصطفی پاشا Celaleddin از لهستان.میاید کنستانتین ،Borjenski اشراف زاده ای بود که پس از شکست قیام در برابر اتر یش و روسیه در سال ۱۸۴۸ به پاریس گر یخت و از آنجا به استانبول رفته ، به اسلام گر وید و لقب پاشاگرفت . او به عنوان یک Türkologie . کتاب « Anciens Turcs « را نوشت که او را میتوان یکی از بنیان گذاران واقعی تمدن ترک بحساب آورد . ناظم در سال ۱۹۲۰ او به عضویت سازمان مقاومت آناتولی پیوست ، در سال ۱۹۲۳ عضو حزب غیرقانونی کمونیست ترکیه شد و در فاصله ی سالهای بین ۱۹۲۲ – ۱۹۲۵ در دانشگاه مردمشناسی شرق مسکو، تحصیل کرد همان جایی که پی تابوت لنین راه افتاد. پس از بازگشت به ترکیه از سال ۱۹۲۵ در خفا زندگی کردتا اینکه ، مجبور به مهاجرت به اتحاد جماهیر شوروی سابق شد ودر ترکیه به صورت غیابی به ۱۵ سال زندان محکوم شد .در سال ۱۹۲۸ ، پس از بازگشت به میهن خود دوباره، زندان در انتظارش بود .او تنها چند سال در آزادی زندگی کرد ، که ۱۲ سال از آنرا در تبعید بسر برد .زندان اورا دچار بیماری های کلیه، چشم، قلب و کبد کرد وپیوسته از بی خوابی رنج می برد. مبارزات مطبوعاتی ، برای اقدامات همبستگی در سراسر جهان با حکمت در آن دوره ، تحت فشارنفوذ بسیاری از روشنفکرانی مانند پیکاسو، آراگون، سارتر، نر ودا، برشت و دیگران زیاد هم موثر واقع نشد و در زندان باقی ماند.