آثار باستانی

توضیحات :  این کتاب حدوداً صد سال پیش از سوی تاریخدان، نقاش، نویسنده و روزنامه نگار هلندی آمریکایی هندریک ویلم وان لون نوشته شده است. با این کتاب وان لون میخواهد بقول خودش سرگذشت شش هزار سال پیش انسانها را به زبانی ساده و روان به دو پسر خود هانزیه و ویلم و همچنین کودکان و نوجوانان دیگر تعریف کند تا دنیا و محیط دور و بر خود را بهتر بشناسند و دچار توهمات و پیشداوریها نشوند و از طرف دیگر گول دروغ ها و غرض ورزی های جاهلانه را نخورند.

وان لون در سالهای ۱۹۰۰ در سنین جوانی به آمریکا مهاجرت کرد. از او ده ها اثر تاریخی درباره هلند، آمریکا، اروپا و جهان مانده است. دو کتاب او بنام «تاریخ انسان» و «انسان باستان برای کودکان و نوجوانان» نوشته شده اند. با این کتابها و ان لون در سال ۱۹۲۲ جایزه «نیوبری آمریکا برای بهترین و شیواترین کتاب کودکان را دریافت نمود. وان لون در کنار آثار علمی و دانشگاهی خود همیشه سعی کرده تاریخ را به زبان مردم و بطرز ساده فهم بنویسد. داستان انسان باستان هم بهمین صورت نوشته شده است. من اصل انگلیسی کتاب انسان باستان را سالها پیش تصادفاً دیدم. بعد فهمیدم که به زبانهای زیادی ترجمه نشده از جمله تا جاییکه میدانم از این کتاب ترجمه فارسی در دست نیست.

تاریخ و ریاضیات از این جهت مهم هستند که ابزاری به دست آدمی میدهند تا به کمک ریاضیات منطق و طرز فکر منطقی را یاد بگیرد و به یاری تاریخ، اجزاء مختلف حوادث را به همدیگر وصل کند و آنچه را که اتفاق افتاده در بعد زمانی و در گستره مکانی اش بهتر ببیند تا دچار اشتباه کمتری شود. وقتی این کتاب را میخوانید متوجه میشوید که بعضی از اطلاعات علمی و یا تاریخی آن نسبت به دانش امروزی ما تا حدی کهنه شده و دیگر صحت ندارد. از آن جمله دانسته های بشری امروز چه در مورد تکامل انسان خردمند و یا تاریخ اقوام و ملل خاورمیانه تکمیل و دقیق تر شده است. اما به نظرم این چندان مهم نیست. اصل داستانی که وان لون درباره انسان باستان و تمدنهای اولیه تعریف میکند، هنوز در تمامیت خود درست و شیرین است…

توضیحات : ایرانیان مردمانی از نژاد آریا بودند. در ادوار باستانی ایران،در هر دوره‌ای ایرانیان دین و آیینی‌ خاصی داشتند از جمله اینها و آیینهایی که هر دوره‌ای ایرانیان صاحب دینی بودند از جمله دینها و آیینهایی که ایرانیان از همان ابتدا در بین خود حفظ کردند آیین «مهر پرستی» یا «خورشید پرستی» بود که به آن «میترائیسم» هم گفته می‌شود. آریاییها قبل از آمدن به خلافت ایران‌ نیز این دین را داشتند. برای همین این آیین بین ایرانیان و هندیان و آریاییهایی که در اروپا ساکن شدند آیین مشترک بود و این اشتراک را می‌توان در آثار دینی این اقوام ساکن در نقاط مختلف مشاهده کرد. آیین میترائیسم در ایران تا زمان ظهور «زرتشت» و دین زرتشتی، آیین همگانی بود و بعد از اینکه این آیین در غرب ایران رواج یافت و اروپائیان که در این ناحیه با ایران تماس داشتند،با این آیین آشنا شدند و از طریق سر بازان و مردمان این نواحی، آیین میترائیسم به شرق اروپا راه‌ یافت و تا زمان ظهور مسیحیت دین غالب اروپائیان بود،اما پس از گسترش مسیحیت در اروپا، میترائیسم از اروپا رخت بر بست، اما بر خلاف ایران، میترائیسم تأثیر بسزایی در دین مسیح و آداب و رسوم آن از خود به جای گذاشت تا آن جایی که بسیاری از مراسم مسیحیان ریشه در آیین میترائیسم داشته و باقی مانده آن است. میترائیسم در ایران و سایر ادیان جهانی تأثیر گذار بوده که از جمله آثار آن می‌توان به نشانه‌های فراوان این آیین در آثار باستانی به جا مانده از دورانهای مختلف اشاره کرد.