آخرت
توضیحات : در کتاب منازل الاخره به حقیقت مرگ میرسیم و اینکه مرگ پایان زندگانی انسان نیست، بلکه آغاز مرحلهای جدید از زندگانی اوست. مرگ دروازهای گشوده به سوی حیات آخرت است. این کتاب به ما میگوید که آیا هنگام آن نرسیده است که با فراهم ساختن ره توشه آخرت، خود را برای کوچ ناگزیری که در پیش داریم آماده کنیم؟ آیا هنگام آن نرسیده است که از ملاحظه عمر رو به کاهش خویش و از دیدن مردن دیگران پرده فراموشی و غفلت را درهم بدریم و به خود آییم و برای سفر مرگ خویش زاد و توشه برگیریم؟
کتاب شریف با نگاهی حدیث شناسانه به همه منزلگاههایی که بر سر راه مسافران آخرت قرار گرفتهاند، در صدد نشان دادن تصویری روشن از هر یک از این منزلگاهها برآمده و کوشیده است تا ضمن برشمردن اهمیت و خطرات هر جایگاه، ابزاری برای نجات از هول و وحشت هر کدام، و وسیلهای برای دستیابی به سلامت و مصونیت در هر مقام، ارائه دهد و خواننده کتاب را به اندیشه تدارک و جبران خطاهایی که در گردنههای خطرناک سفر آخرت موجب سقوط به دامن عذاب و عقاب الهی هستند، وادارد.
توضیحات : معاد واژهٔ عربی ست،از عود میآید به معنای بازگشتن ـ رستاخیز یا دوباره برخاستن ( پس از مرگ). باور به رستاخیز ( معاد ) یکی از اصول دین اسلام است. برخی معاد را تنها جسمانی ( رجعت ) یا تنها روحانی ( آخرت) میدانند . معاد یکی از اصول دین اسلام و یکی از مهمترین آنهاست. معاد یعنی تجلی کردن نفس با تمام آنچه در درون خود داشتهاست، یعنی آنچه در زمین وجودت کاشتی قیام میکند. در قیامت نوشتههای نفس به اسم شریف “الحی” حیات مییابند. هر کس زرع و زارع و مزرعه خویش است؛ به عبارت دیگر مهمان سفره خود است. بسیاری از آنچه در آخرت به انسان روی میآورد بروز و ظهور صفات و ملکاتی هستند که انسان در مزرعه وجود خویش کاشته است.