ادبیات ترکی آذربایجانی

توضیحات : آنچه که میخوانید نسخه دیجیتالی و به طور جزئی ویراست شده کتابی با همین عنوان است که در سال ۲۰۱۶ از طرف موسسه اچ اند اس لندن به چاپ رسیده بود. این کتاب مجموعه برخی مقاله هایی است که بین سالهای ۲۰۱۰ و ۲۰۱۵ نوشته ام. اکثر نوشته هایی که برای این مجموعه انتخاب شده اند، به نوعی در رابطه با هویت و مناسبات قومی از منظر تاریخ زبان و جنبه های سیاسی و فرهنگی این موضوع هستند. در این رهگذر، جغرافیای اصلی مورد نظر این بحث بطور کلی ایران و از جمله آذربایجان در همسایگی و ارتباط با کشورها و مناطق همسایه دور و نزدیک مانند قفقاز، آسیای صغیر و میانه است. اکثر این مقالات قبلاً یا در تارنمای شخصی من «چشم اندازه» و یا در رسانه های دیگر به چاپ رسیده اند.
نقشه هایی که در فصل سرگذشت زبانها و مقاله «ترکمن‌چای – پایان حاکمیت ایران بر قفقاز» خواهید دید توسط نگارنده و به کمک همکاران فنی گرافیک ساخته شده اند. بقیه تصاویر از ویکی پدیا هستند و انتشار آنها آزاد است.

توضیحات : سید محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار (پیش از آن بهجت) شاعر ایرانی اهل آذربایجان بود که به زبان‌های ترکی آذربایجانی و فارسی شعر سروده‌است. وی در تبریز به‌ دنیا آمد و بنا به وصیتش در مقبرهالشعرای همین شهر به خاک سپرده شد. در ایران روز درگذشت این شاعر معاصر را «روز شعر و ادب فارسی» نام‌گذاری کرده‌اند. مهم‌ترین اثر شهریار منظومه حیدربابایه سلام ( سلام به حیدربابا ) است که از شاهکارهای ادبیات ترکی آذربایجانی به‌ شمار می‌رود و شاعر در آن از اصالت و زیبایی‌های روستا یاد کرده‌است. این مجموعه در میان اشعار مدرن قرار گرفته و به بیش از ۳۰ زبان زنده دنیا ترجه شده است. شهریار در سرودن انواع گونه‌های شعر فارسی -مانند قصیده، مثنوی، غزل، قطعه، رباعی و شعر نیمایی- نیز تبحر داشته‌است. از جمله غزل‌های معروف او می‌توان به علی ای همای رحمت و «آمدی جانم به قربانت» اشاره کرد. شهریار نسبت به علی بن ابی‌طالب ارادتی ویژه داشت و همچنین شیفتگی بسیاری نسبت به حافظ داشته‌ است.