اروپاییان در ایران

توضیحات :  در مجموعه واژگان زبان به فراخور زمان، واژه هایی متولد می شوند، رشد می کنند، می میرند، در طول عمر خود متحول می شوند، از زبانهای دیگر وارد می شوند و ملیت زبان را می پذیرند، صورت جدید می گیرند، معنای تازه می یابند، از گوشۀ انزوا میرهند و رونق میگیرند، یا از رونق می افتند و از اعتبار ساقط میشوند و… به راستی سرنوشت واژه ها در جوامع واژگانی، شباهت بسیار به سرنوشت انسانها در جوامع بشری دارد. آن دسته از واژه هایی که از زبانهای دیگر وارد می شوند و ملیت زبان را می پذیرند، واژه های قرضی (یا دخیل) نامیده میشوند و واژه قرضی به هر واژه ساده، مرکب یا مشتقی اطلاق می شود، که عیناً و بدون تغییر صرفی – معنایی از زبان بیگانه وارد شود و احتمالاً فقط با نظام خطی و آوایی زبان خودی تطبیق یابد.

قرضگیری زبانی – بویژه در سطح واژگان امری عادی و اجتناب ناپذیر است و اثرات آن در تمام زبانها مشاهده می شود. و آنچه زبانها را از این نظر متمایز می سازد، میزان شدت و ضعف تأثیر زبانهای بیگانه بر آنها و نیز میزان استقبال و قبول سخنگویان زبان از پدیدۀ قرضگیری است. بدیهی است که سرعت ورود مفاهیم جدید در هر زبان باید با سرعت واژه سازی و برابریایی هماهنگ باشد و این هماهنگی یکی از وظایف اصلی فرهنگستان زبان است.

در فرهنگ واژه های اروپایی در فارسی سعی شده است تا تصویری از واژه های قرضی اروپایی (انگلیسی، فرانسه، آلمانی ایتالیایی، اسپانیایی، روسی) که در فارسی گفتاری و نوشتاری و در فارسی علمی و غیر علمی کاربرد دارد، ارائه شود. تشخیص علل قرضگیری این واژه ها و لزوم یا عدم لزوم کاربرد آنها نیز به مراجعه کننده اندیشمند و آگاه فرهنگ واگذار می گردد. مدخلهای این فرهنگ با شمار تقریبی ۳۰۰۰، از میان ۲۰۰/۰۰۰ فیش اصطلاحشناختی مربوط به فرهنگ بزرگ الفبایی – قیاسی زبان فارسی که در دست تألیف است، استخراج شده است…

توضیحات : مملکت ایران با موقع جغرافیایی خود که بر سر راه هندوستان و چین واقع است، از قدیم الایام در تجارت و دادوستد اروپاییان با مشرق‌زمین اهمیت خاصی داشته و در واقع تنها راه ارتباط ممالک اروپه با نواحی مرکزی و شرقی قطعه آسیا بوده است و سیاحان و تجار خارجی ناگزیر این طریق را در پیش می‌گرفتند. در فصل اول کتاب به روابط صفویه با ممالک اروپا پرداخته شده است. در فصل دوم درباره روابط ایران با اروپا بعد از صفویه مطالبی بیان شده است. در فصول بعدی کتاب درباره آشناشدن ایران با تمدن اروپایی، تاریخچه مشروطه و انقراض قاجاریه و …. پرداخته شده است.

توضیحات :  در این کتاب مجموعه ای از اسناد مصور اروپاییان از ایران در فاصله زمانی قرون وسطی تا اواخر قرن هجدهم میلادی، ارائه و بررسی شده است. در جلد اول این مجموعه، فعالیت های اروپاییان در ایران از دوران یونانی ها تا اواخر قرن هجدهم میلادی مورد بحث قرار گرفته و گزارش های آنها بررسی و نقد شده است. در بخش دوم، بیوگرافی جهانگردانی که از خود کتاب های با ارزشی به جا گذاشته اند همراه با تجزیه و تحلیلی از سفرنامه های آنان در ایران، آورده شده است. در این بخش، خصوصیات، شکل و محتوای سفرنامه ها مورد توجه قرار گرفته است. تجزیه و تحلیل علمی اسناد مصور این سفرنامه ها، قسمت اساسی جلد دوم این مجموعه را تشکیل می دهد. اسناد معرفی شده در این کتاب، به طور عموم و تا حد امکان تصوری خاص از ایران در ذهن اروپاییان را به وجود می آورده که قبلا موجود نبوده است. این مسئله را که چقدر این اسناد برای نمایش و نشان دادن پدیده های ایرانی به خصوص معماری مهم است، می توان با مقایسه و مقابله آنها با نقاشی های ایرانی اثبات کرد بطور کلی مصور نمودن کتب ، در قرن ۱۵ میلادی ، در تمام اروپا پیشرفت قابل ملاحظه ای نمود زیرا که اختراع فن چاپ با یک ضربت ، تمام محدودیت های قرون وسطائی را درهم شکست و دروازه ای بزرگ از سرعت عمل به روی کارهای عملی گشود . کتابهای خطی را علما از زیر توده خاک بیرون کشیدند و ثمره اندیشه های تابناک بشری و تمدنهای تغییر یافته را که در آنان منعکس بود ،