اماکن دینی و آثار باستانی ایران

توضیحات :   تا چندی پیش تاریخ ایران باستان مشتمل بر داستان‌ها و وقایعی می‌شد که قسمت اعظم آن به طور منظوم از طرف شاعر بزرگ ملی ایران فردوسی در کتاب شاهنامه نقل گردیده و در سایر کتب و تألیفات مورخین اسلامی نیز همان وقایع با مقداری کم و زیاد نگاشته شده بود. در جریان ارتباطی که نسل‌های کشور در سده گذشته با کشورهای اروپایی پیدا کردند، مطالعه آثار مورخین یونانی درباره ایرانیان باستان موجب ایجاد تحولی در تاریخ ایران شد و اختلافی که در اسامی و مطالب مندرج در کتب مورخین یونانی با روایات ملی باستانی ایران به چشم می‌خورد، سبب گردید داستان‌های باستانی ایران را افسانه پنداشته به کناری نهند و به نوشته‌های مورخین یونانی روی آورند. در این کتاب تاریخ باستانی ایران تا خاتمه شاهنشاهی داریوش سوم با تطبیق منابع یونانی بررسی شده است.

توضیحات :  علی اصغر حقدار در کتاب «تصویر ایران و ایرانی از نگاه مسافران خارجی» نوشته‌های سیاحان مختلف را در پنج فصل مجزا شامل جاذبه‌های اقلیمی، آداب و رسوم اجتماعی، باورهای شخصی، اماکن دینی و آثار باستانی و شیوه زیستی مردمان این سرزمین گردآوری کرده است. این کتاب که در اردیبهشت ۹۵ در کشور ترکیه منتشر شد، اثری تحلیلی و روشمند در باب سفرنامه‌ها است. مبنای پژوهش حقدار در این کتاب، بررسی و تحلیل گزارش‌های سیاحان خارجی از ایران زمین در دوران صفویه است، زیرا پس از فراز و نشیب‌های فراوان در دوره‌های پیشین، در این برهه تاریخ، ایران به یک حکومت مرکزی و مقتدر دست یافت و در همین اثنا گردشگران غربی در پی شناخت مشرق زمین، راهی این دیار شدند. علی اصغر حقدار در مقدمه «تصویر ایران و ایرانی از نگاه مسافران خارجی» می‌نویسد: سیاحان تمام لایه‌های زیستی و فرهنگی ایران را به قلم کشیده و از هیچ نکته‌ای در آداب و رسوم و اخلاقیات و دینداری و ملک داری ایرانیان فروگذار نکردند و محسنات و عیوب ایرانی را در یادداشت‌های خود ثبت کردند و آن سفرنامه‌ها در تحولات معرفتی به ایران و ایران‌شناسی و باستان‌شناسی ایران‌زمین تبدیل شدند و شخصیت‌های مهمی چون آلبرت اومستند، پی‌یر بریان، دیاکونوف، دومزیل، هانری ماسه و… تا آنجا مجذوب ایران و ایرانی شدند که تمام عمر خود را صرف شناخت ایران و ایرانی کردند. بی‌تردید با ایجاد روابط در قرن چهارده میلادی، ایران در راه عصر جدید قرار گرفت و همان‌طور که هانس روبرت رویمر، خاورشناس آلمانی در تحقیق عالمانه خود آورده است، مراودات ایران با دنیای رنسانس، ایران زمین را بیش از پیش به اروپاییان شناساند.