امپراتوری عثمانی

توضیحات :  آنچه می خوانید عبارت از بخش بسیار کوچکی از اثر علمی کلاسیک، یازده جلدی و ناتمام تاریخ تمدن نوشته ویل دورانت و همسرش آریل دورانت است که از سالهای ۱۹۳۰ به بعد به تدریج انتشار یافت و به زودی به زبانهای مختلف ترجمه شده و به اثری درجه اول و مرجع درباره تاریخ تمدن جهان تبدیل گردید. این سلسله کتابهای ویل و همسرش آریل دورانت تاریخ تمدن بشریت را از ابتدای آن (تمدن خاورزمین) تا قرن هجدهم (عصر ناپلئون) بررسی می کند. بخش بسیار کوچکی از این اثر درباره ایران باستان (اساساً مادها و هخامنشیان) و فصل کوچکتر بیستم از جلد هفتم همین سلسله کتابها تحت عنوان «چالش اسلام، ۱۵۶۶ – ۱۶۴۸» است که به فراز و نشیب دو دولت بزرگ مسلمان یعنی امپراتوریهای عثمانی و صفوی می پردازد. همین دو بخش کوچک از کتاب پرحجم دورانت است که در اینجا به شما تقدیم می شود. همچنین بی مناسبت ندیدم که مقدمه جلد نخست «میراث شرقی ما» این مجموعه را به عنوان بخشی از مقدمه همین کتابچه به آن اضافه کنم. شاید برای خوانندگان این کتابچه نظریات کلی ویل دورانت درباره عوامل فراز و فرود تمدنها و انطباق آن در مقیاس کوچکتر ایران باستان و بعدها شرق مسلمان آموزنده باشد…

توضیحات :  سیاحتنامه اولیا چلبی، جهانگرد معروف عثمانی (۱۶۱۱ – ۱۶۸۲) که حدود ۳۷۰ سال پیش دیده های خود را از ده ها مملکت و سرزمین جهان آن دوره در یازده جلد به قلم آورده، نکات و تفصیلات فوق العاده جالبی درباره بسیاری نقاط ایران آن زمان زندگی مردم و فرهنگ و زبان آنان دارد که تاکنون عموماً از حیطه توجه ایرانیان به دور مانده است.

در رابطه با دوره صفوی تاریخ نویسی ایرانی از قرن بیستم به بعد به خوبی از تواریخ و سیاحتنامه های اروپایی استفاده کرده اند. اما سفرنامه های شرقی مورد توجه چندانی قرار نگرفته اند یک دلیل این امر کم بودن سیاحتنامه ها به زبانهای اصلی خاورمیانه یعنی عربی، فارسی و ترکی است در حالی که درباره همین دوره می توان آثار فراوانی به زبانهای اروپایی یافت.

چلبی از سیاحان معدودی است که از عثمانی برخاسته در کشورهای دیگر و همسایه سفر کرده و خاطرات سفر خود را به زبان خود یعنی ترکی عثمانی ثبت کرده است. این در عثمانی مصادف است با زمان سلطان مراد چهارم و در ایران زمان سلطنت شاه صفی یعنی مدت کوتاهی پس از عقد قرارداد صلح بین ایران شیعه و صفوی و عثمانی سنی در ترکیه امروز اولیاء چلبی هنوز معروفترین و محبوبترین سیاح به شمار می رود و درباره سیاحتنامه او ده ها کتاب و صدها رساله نوشته شده است.

چلبی دو بار (۱۶۴۷) و (۱۶۵۴) به ایران رفته و دیده ها و یا گاه شنیده های خود را از شهرها و ولایات گوناگون شمال غرب ایران آن دوران از قبیل تبریز، اردبیل، ارومیه، مراغه، همدان، نخجوان، گنجه، ایروان، تفلیس، دربند و باکو به قلم آورده است. در آن دوران هنوز شرق مسلمان تحت حاکمیت دو امپراتوری بزرگ عثمانی و صفوی بود و هنوز قفقاز از ایران جدا نشده بود…

توضیحات : مولف این کتاب نخست به روند توسعه امپراتوری عثمانی در طول تاریخ اشاره می‌کند. سپس تصویری از سازمان و وضع اجتماعی و زیر بنای فرهنگی آن به دست می‌دهد .آن‌گاه وضع دولت عثمانی از هنگامی که در سرحد بیزانس اماراتی داشتند تا زمان تجدد این دولت در قرن هیجدهم، توصیف شده است .در این کتاب سعی شده سازمان‌های اصلی دولت عثمانی برحسب خطوط اصلی و مشخصه‌ای که در آن اجتماع دیده می‌شود ترسیم گردد افزون بر آن، سازمانی که ایجاد چنان امپراتوری را ممکن ساخت و پیشرفت و رشد اجتماعی آن را سبب شد معرفی می‌شود .کتاب در چهار فصل با این عناوین سامان یافته۱ ـ از امارت تا امپراتوری۲ ـ جامعه عثمانی و سازمان‌های آن۳ ـ بعد از سلیمان۴ ـ فلسفه و وجدان عثمانی.

توضیحات : تاریخ نگاران بر این باورند که علاوه بر این، بسیاری از ارمنی‌ها به دستور حاکمان عثمانی از ترس یاری رساندن به ارتش روسیه در شرایطی بد با قطار و یا از راه پیاده در بدترین شرایط انسانی به سمت جنوب یا جنوب غربی (عراق و روسیه) تبعید شدند که بسیاری از آنان کشته شدند. جالب آنکه بسیاری از پژوهشگران و نویسندگان که در مورد کشتار ارامنه کتاب نوشته‌اند، بر سود بردن عثمانی ها از اقلیت کرد برای سرکوب و کشتار ارامنه تاکید کرده‌اند. مالکل جی. آرلن در کتاب خود با عنوان «کشتار ارمنیان یا گذرگاه آرارات» معتقد است که نسل‌کشی ارمنیان در ترکیه در دو مرحله رخ داده است. ارامنه خشونت به کار رفته علیه آنان را در این سال‌ها صدها بار بدتر از دوران امپراتوری عثمانی توصیف می‌کنند. در این زمان به دلیل آنکه بیم آن می‌رفت که ارامنه در جنگ جهانی اول جانب روس‌ها را بگیرند و ارتش ترک را از پشت سر مورد حمله قرار دهند، تبعید و کشتار آنان آغاز شد.

توضیحات :  امپراتوری عثمانی یک قدرت سیاسی امپراتوری بود که از ۱۲۹۹ تا ۱۹۲۲ میلادی در منطقه مدیترانه حکومت می‌کرد. این امپراتوری در اوج قدرت خود ( قرن ۱۶ میلادی) مناطق آسیای صغیر ، اکثر خاورمیانه، قسمت‌هایی از شمال آفریقا، قسمت جنوب شرقی اروپا تا قفقاز را شامل می‌شد. قلمرو رسمی حکومت عثمانی در اوج قدرت به ۵/۶ میلیون کیلومتر مربع می‌رسید. امپراتوری عثمانی سالها چون ابرقدرتی بر گوشه‌ای از جهان دربرگیرندهٔ، سرزمین کردستان، سرزمینهای عربی، آسیای صغیر و بالکان فرمان‌راندند. با شکست در جنگ جهانی اول امپراتوری عثمانی فروپاشید و جای خود را به ترکیه داد. پس از فروپاشی امپراتوری عثمانی و پیدایش کشور ترکیه این نواحی به دست کشورهای پیروز در جنگ، بعضا تقسیم و یا مستقل گردیدند.