توضیحات : بیشتر ریاضیدانان زمینهٔ مطالعاتی شان و در حالت عمومی تر کل ریاضی را همراه با لذت و زیبایی میدانند برای همین برای توصیف ریاضیات (یا حداقل برخی بخشهای آن) از صفت زیبا استفاده میکنند. برخی ریاضی را به هنر تشبیه میکنند و بعضی دیگر آن را یک فعالیت خلاقانه میدانند. اما در بیشتر موارد ریاضی را با شعر و موسیقی مقایسه میکنند. برتراند راسل احساس خود پیرامون زیبایی ریاضی را چنین بیان کرد: ریاضیات، در جایگاه واقعی خود نه تنها حقیقت را حکایت میکند بلکه در منتها الیه زیبایی است – یک زیبایی سرد و تلخ مانند آنچه که در یک تندیس میبینیم بدون هیچگونه نشانهای از طبیعت ضعف تر ما، بدون زیباییهای فریبندهٔ نقاشی و موسیقی و همچنان در انتهای خلوص و توانایی در نمایش کمال، چیزی که تنها بالاترین هنر قادر به نمایش آن است. ذات حقیقی سرخوشی و غرور. احساس شکستن محدودیتهای یک انسان معمولی و بالاتر رفتن، و این چیزی است که نشانهٔ اوج برتری است و تنها در ریاضی و شعر میتوان آن را جستجو کرد. پل اردوش احساسش دربارهٔ غیرقابل وصف بودن ریاضیات را چنین بیان کرد: «اعداد برای چه زیبا هستند؟ مانند این است که بپرسیم چرا سمفونی ۹ بتهوون زیبا است. اگر دلیل آن را نمیدانید کسی هم نمیتواند آن را به شما بگوید. من میدانم که اعداد زیبایند. اگر آنها زیبا نباشند پس هیچ چیز زیبا نیست.»
توضیحات : پرویز شهریاری برای آشنایی جوانان با قانون های حاکم بر طبیعت و جامعه کتاب «بازی با بی نهایت» اثر روزاپتر ریاضی دان مجارستانی را ترجمه کرد و با ترجمه «ریاضیات، محتوی، روش و اهمیت» سعی در بسط تفکر فلسفی جوان داشت.
اگر کسی باشد که ریاضیات را دانشی دست نیافتنی و یا ملال آور بداند، با خواندن کتاب بازی با بی نهایت، تمام پرده پندار نادرستش فرو می ریزد و همانطور که صفحه های کتاب را پشت سر می گذارد، گام به گام به ساختمان پرشکوه و زیبای ریاضیات نزدیک می شود، لذت دست یافتن به ناشناخته ها را احساس می کند و می پذیرد که ریاضیات، ضمن اینکه فرمانروای مطلق همه دانش هاست، هنری بزرگ هم به شمار می رود. بازی با بینهایت در عین حال برای آنهایی هم که ریاضیات را دوست دارند و با آن زندگی می کنند، پرفایده است و چیزها می آموزد و به ویژه برای دبیران ریاضی که در جستجوی راههای تازه و ساده ای برای قانع کردن دانش آموزان هستند، کتابی نمونه به شمار می رود. بازی با بینهایت از ساده ترین مفهوم ریاضی یعنی شمار آغاز می کند، از همه راههای پرپیچ و خمی که با دست پیشینیان ما گشوده شده است، می گذرد و خود را به قله امروزی دانش بشر می رساند. جایی که دیگر ادامه آن شناخته نیست و بزرگترین ریاضیدانان امروز با دشواریهای آن دست و پنجه نرم می کنند.
توضیحات : بسیاری از مردم ادعا میکنند که به حل مسئلههای ریاضی و منطق علاقهای ندارند، با این همه، اگر با مسئلهای در منطق یا ریاضی روبرو شوند که به شکل معما ارائه شده باشد، با اشتیاق فراوان به حل آن میپردازند. ریموند اسمولیان، نویسنده این کتاب، که خود یکی از دانشمندان منطقی است، با طرح معماهای گوناگون، که هریک به صورت داستانی جذاب است، میکوشد تا خواننده عادی را با گزارههای مشهور گودل آشنا کند. این گزاره منطقی، به شکلهای گوناگون، در بسیاری از تئوریهای علمی که با پدیده خودزایی سر و کار دارند ظاهر شده است. به همین سبب، این کتاب نه تنها برای خواننده عادی بلکه برای دانشجویان ریاضی یا منطق، زبانشناسان و مهندسان کامپیوتر نیز میتواند مورد استفاده قرار گیرد.
توضیحات : درکِ مکانیکِ کوانتومی، چه در پایه ی پیوسته ( مکانیک کوانتومی موجی اروین شرودینگر ) و چه در پایه ی گسسته ( مکانیک کوانتومی ماتریسی ورنر هایزنبرگ، مستلزم یادگیری ریاضیاتِ مکانیک کوانتومی در دو پایه ی پیوسته و گسسته به واسطه ی نمادگزاری و اقدامات پل دیراک است. کتاب ریاضیات مکانیک کوانتومی، اثر حامید احمدی ( لاوین )، چنین نیازی را برای علاقه مندان و دانشجویانِ فیزیک بر طرف می سازد
توضیحات : سام لوید ، یکی از بزرگترین بنیانگذاران سرگرمی های ریاضی جهان در ۳۰ ژانویۀ سال ۱۸۴۱ ، در فیلادلفی به دنیا آمد . پدرش او را در سه سالگی به نیویورک برد . سام لوید دورۀ دبستان و دبیرستان را در آنجا گذراند ، و در ۱۷ سالگی دورۀ متوسطه را به پایان رساند . استعداد عجیبی در تردستی ، شطرنج ، تا کردن کاغذ برای ساختن اشکال مختلف ، و ارایۀ راه حل برای بازیهای فکری در ریاضی ، و بالاخره طرح و حل معماها داشت ، و از اوایل دوران نوجوانی زندگی خود را وقف این گونه کارها کرد . شاید اگر وی به جای پرداختن به این گونه مسایل ذهنی به دانشگاه می رفت ، مهندس خوبی از آب در می آمد ، ولی او از این کار صرف نظر کرد ، تا با طرح معماهای شیرین و دوست داشتنی زیادی مردم جهان را به تمرین ورزشهای فکری علاقه مند سازد ، و با ابداع یک سری بازیهای علمی آنها را به درست اندیشیدن وا دارد .
توضیحات : این کتاب در سال ۱۳۴۷ شمسی توسط آقای جهانگیر شمس آوری برای تدریس در سال اول دوره تحصیلات ابتدائی تالیف گردیده است. کتاب شامل ۱۱۹ صفحه رنگی بوده که برای دانش آموزان آن دوره خاطره های زیادی به همراه دارد.