توضیحات : دکتر صادق رضازاده شفق یکی از اساتید ادبا و فضلای معاصر است. به سال ۱۲۷۴ شمسی مطاق ۱۳۱۲ هجری قمری در تبریز متولد شد و بعد از تحصیلات مقدماتی که در تبریز به پایان برد مدتی مدیریت مدرسه حیات را داشت و هنوز ۱۸ ساله بود که روزنامه شفق را انتشار داد که مخالف سرسخت روسهای تزاری بود و چون مورد تعقیب دشمنان واقع گردید. به استانبول عزیمت کرد و در آنجا تحصیلات متوسطه را در کالج امریکائی معروف موسم به رابرت کالج ادامه داد و پس از مدتی تدریس در مدارس آنجا و چندی اقامت در تهران برای ادامه تحصیلات عالی به آلمان رهسپار شد و از دانشگاه برلین در رشته فلسفه به درجه دکتری نائل آمد. وی زبان عربی, ترکی استانبولی, انگلیسی, فرانسوی و آلمانی را می دانست و در تاریخ ادبیات و زبان شناسی استادی معتبر بود دکتر شفق از نخستین اعضا پیوسته فرهنگستان ایران بوده است. دکتر صادق رضا زاده شفق ، استاد دانشگاه تهران، عضو پیوسته فرهنگستان ایران و چندین دوره نماینده مجلس بوده است. وی از آزادیخواهان دوران مشروطیت و از دشمنان استبداد و روسیه تساری بود. در تبریز روزنامه شفق را انتشار می داد و در برلن مقالات سیاسی و پژوهشی می نوشت در ایام بلوای تبریز، از موسسان فوج نجات برای نجات، از استبداد که در مدرسه امریکائیان تبریز تشکیل شده بود می باشد و مترجم معلم جوان آمریکایی مقتول « مستر هوارد باسکرویل » بود. تالیفات او زیاداند از جمله : تاریخ ادبیات ایران، رساله اقتصاد، رساله راه رهایی ایران، فرهنگ شاهنامه، ایران از نظر خاورشناسان و همچنین ترجمه هایی چند دارند. دکتر شفق را بیشتر بعنوان استاد ادبیات و سیاستمدار می شناسند ولی از فن شاعری بی بهره نیستند. آثار منظومش در حد اعلای فصاحت و بلاغت است.
توضیحات : یزدگرد سوم سی و چهارمین و آخرین پادشاه ساسانی، پسر شهریار و نوهٔ خسرو پرویز و همسر محبوبش شیرین بود. در سال ۶۳۲ میلادی چون کسی از خانوادهٔ سلطنتی باقی نمانده بود، او را پیدا کرده و بر تخت نشاندند. به قولی هنگام بر تخت نشستن ۲۱ سال داشت و به مدت بیست سال پادشاهی کرد. با بپادشاهی رسیدن یزدگرد، بعد از چندین سالآشوب و تفرقه، سرانجام آرامش به ایران بازگشت و همه به اطاعت او درآمدند. حمله اعراب به ایران در زمان پادشاهی او رخداد که به تسخیر تیسفون و تقریباً سراسر قلمرو ساسانیان و شکست و آوارگی یزدگرد انجامید. یزدگرد در نتیجهٔ خیانت گروهی از زیردستانش در پیرامون مرو در آسیابی کشتهشد.
توضیحات : فارسنامه کتابیاست پیرامون تاریخ و جغرافیای پارس که در دههٔ نخست قرن ششم هجری قمری نوشته شدهاست. نام نویسندهٔ کتاب مشخّص نیست، ولی نویسنده خود در دیباچهٔ کتاب نسب نیایش را از بلخ و خویشتن را زاده و پرورده در پارس ذکر میکند. از این رو معمولاً از وی با نام ابن بلخی یاد میشود. بخش جغرافیای فارسنامه به خاطر اطلاعات بدیعی که در آن یافت میشود نزد پژوهشگران بسیار ارزشمند است، بخش تاریخ کتاب عمدتاً منطبق با تواریخ پیشین یا حتی مأخوذ از آنهاست، گرچه گاه اطلاعات اضافهای هم در آن یافت میشود. بخش تاریخ این اهمیت را میدارد که نخستین تألیف (در مقابل ترجمه) پیرامون تاریخ ایران به زبان فارسی است که به دست ما رسیدهاست.