تاریخ معماری ایران

توضیحات : هنر و تکنیک خانه سازی تا سالیان متمادی در اختیار استفاده کنندگان آنها بود. به تدریج ساخت بناهای عمومی به افرادی که از نبوغ و اندیشه خاصی در این زمینه برخوردار سپرده شد. به دنبال آن طراحی و ساخت خانه های افراد شاخص جامعه و سپس دیگر افراد به معماران داده شد. از بین ساختمان های مسکونی آنهایی ماندگار بودند که علاوه بر دقت در ساخت و استحکام کافی به خواسته ها و نیازهای ساکنین آنها توجه شده بود وپاسخگوی عملکردهایی که در آنها اتفاق می افتاد بود، در ضمن جنبه زیبایی همواره در کنار دیگر عوامل مکمل آنها بود. بسیاری از خانه هایی که از معماری سنتی ما به جا مانده است دارای چنین ویژگی هایی هستند. در کتاب حاضر سعی شده است علاوه بر توجه به جنبه علمی و آموزشی معماری به نکات بارز در طراحی خانه های سنتی ایران و اقلیم های گوناگون آن تأکید شود.

توضیحات :  کاشی کاری یکی از روشهای دلپذیر تزئین معماری در تمام سرزمینهای اسلامی است. تحول و توسعه کاشی ها از عناصر خارجی کوچک رنگی در نماهای آجری آغاز و به پوشش کامل بنا در آثار تاریخی قرون هشتم و نهم هجری انجامید. در سرزمینهای غرب جهان اسلام که بناها اساسا سنگی بود، کاشی های درخشان رنگارنگ بر روی دیوارهای سنگی خاکستری ساختمانهای قرن دهم و یازدهم ترکیه، تأثیری کاملا متفاوت اما همگون و پر احساس ایجاد می کردند.  جز مهم کاشی، لعاب است. لعاب سطحی شیشه مانند است که دو عملکرد دارد: تزیینی و کاربردی. کاشی های لعاب دار نه تنها باعث غنای سطح معماری مزین به کاشی می شوند بلکه به عنوان عایق دیوارهای ساختمان در برابر رطوبت و آب، عمل می کنند.