تهران شناسی

توضیحات :   رشد سریع و گاه ناهنجار مراکز شهری، افزایش جمعیت شهرها و گسترش ساخت‌وسازهای نامناسب باعث واردشدن زیان به بافت‌های تاریخی و بی‌هویتی شهر می‌شود. تهران نیز در 100سال اخیر تغییر و تحولات زیادی را تجربه کرده و از شهری کوچک با جمعیت حدود 15هزار نفر در ابتدای قرن به یکی از بزرگ‌ترین شهرهای جهان با جمعیت حدود 9میلیون نفر تبدیل شده است. به موازات این رشد جمعیت که تغییرات زیادی را به آن تحمیل کرده، روند مدرنیزاسیون تحت تاثیر روندهای جهانی چهره شهر را تحت تاثیر قرار داده است.

توضیحات :  سید محمود پاکزاد (متولد ۱۳۰۳ خیابان ری تهران، درگذشت ۱۳۸۰، تهران) از اولین عکاسانی است که تاریخ خیابان‌های تهران را مصور و مستند و زندگی مردم و شهرهای ایران را ثبت کرده است. آرشیو ملی ایران در بیستمین سالگرد درگذشت این عکاس برجسته کشور، تعدادی از عکس‌های اهدایی پاکزاد به سازمان اسناد ملی در سال ۱۳۷۸ را منتشر کرده است.

پاکزاد در شرحی که از زندگی خود در ابتدای کتاب «طهران قدیم» آورده، به چگونگی جمع‌آوری عکس‌هایش اشاره کرده است: «سال ۱۳۶۰ که کارها یک کمی کساد شد به فکر افتادم عکس‌هایی را که قدیم گرفته بودم چاپ کنم. چند تا از عکس‌ها را چاپ کردم و پشت ویترین گذاشتم و دیدم باز مثل همان نان و پنیر مردم را پشت ویترین میخکوب می‌کند و گاهی هم می‌آمدند و از عکس‌ها می‌خریدند. کم کم مشتری‌ها زیاد شدند و ما هم تمام کارهای دیگر را کنار گذاشتیم و به چاپ عکس‌های قدیم پرداختیم. من در واقع از همه چیز عکس می‌گرفتم؛ از تمام کاروکسب‌های تهران، مغازه‌ها، اشیا، خیابان‌های معروف، بیمارستان‌ها و سینماها. در سال ۱۳۷۷ خودم را بازنشسته کردم و مغازه را فروختم.

تا به حال شاید ۲۰ هزار تا از این عکس‌ها را چاپ کردم و الان هم به طور مرتب از تهران از تغییرات ساختمان‌ها، خیابان‌ها و راه‌هایش عکس می‌گیرم. تا به حال از تلویزیون، مرکز اسناد رسمی و خیلی جاهای دیگر به سراغ این عکس‌ها آمده‌‌اند و هر سال تقویم عکس‌های ما تا آمریکا و اروپا می‌رود و همان عکس‌هایی که من بی‌دلیل و فقط برای تمرین می‌گرفتم حالا به منبع بسیار خوبی برای شناسایی تاریخ شهر تهران تبدیل شده است. در آخر به این نتیجه رسیدم که عکاسی اقیانوس بیکران است که من پس از سال‌ها تجربه دانستم که انگشتی بر آن تر کرده‌ام و یک عکس خوب برلیانی است پربها.»

توضیحات :  فراموش نکنید که همهٔ امکانات موجود در محیط فرصت است، آب و هوا، بیابان، کوه، رودخانه، جنگل، نیروی انسانی، میراث فرهنگی، صنایع دستی و خیلی چیزهای دیگر، مهم این است که بیاموزید چگونه از این فرصت ها در جهت سعادت خود و جامعه استفاده کنید. آگاهی از مسائل استان موجب خواهد شد تا از علل پیشرفت و یا عقب ماندگی استان خود آگاه شوید و برای حلّ آن، راه حل های خلّق پیدا کنید. ممکن است این سؤال در ذهن شما مطرح شود که آیا بهتر نیست آموزش دربارهٔ محیط زندگی یا موضوعات اجتماعی از محیط نزدیک آغاز شود و سپس به محیط دورتر مانند استان و یا کشور بینجامد. ما در این برنامه از طریق طرح پرسش ها و فعالیت های مختلف این فرصت را برایتان فراهم کرده ایم. بدون شک مطالعهٔ شهر و استان در زمینه های جغرافیایی، تاریخی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، آداب و رسوم محلی نه تنها می تواند موجب دلبستگی به زادگاه و سرزمین ملی شود، بلکه این فرصت را فراهم می کند تا با گنجینه های مختلف طبیعی، انسانی، فرهنگی و فنّاورانهٔ کشور خود آشنا شوید. در این برنامه درمی یابید که افراد زیادی چه در گذشته یا حال در استان شما برای اعتلای کشور تلاش کرده اند.

توضیحات : کتاب روایتی است غیر خطی، از یک دوران، از چند دهه. چهل‌تن زمان و مکان را به هم میریزد و قصه‌اش را تکه تکه روایت میکند. چند خط داستانی را در نظر میگیرد، آنها را به هم میتند و در موقع مناسب یکی را بیرون میکشد و آن‌را بسط میدهد، بعد دوباره نوبت خط بعدی میشود. اما منشاء همه ی خطوط یکی است و به هم متصل‌اند. کتاب، قصه ی چند دهه از زنده‌گی مردی است به نام کرامت، که برای داشتن زنده‌گی ایده‌آل و موفق دست به کار‌های زیادی میزند. زمانی یار شعبون بی مخ میشود، زمانی هم انقلابی. حالا زمان گذشته، سال‌ها از انقلاب گذشته، زند‌گی خوبی به هم زده و به قول خودش، آن‌قدر دارد که تا آخر عمر بس‌اش باشد…