توضیحات : عدم تمایل دانشمندان تا این اواخر به بررسی قویترین احساس آدمی زاده را منوط به پیچیدگی های سر در گم کننده اسرار عشق در برابر ذهن کاوشگر آدمی دانسته. آنان ( دانشمندان ) احساسات ( پست تری به تعبیر من ) غریزی مانند ترس ، خشم را با سنجش ضربان قلب ( مولوی در قرن هفتم در دومین تمثیل مثنوی به این شیوه – نبض گیری و فهم اسرار درون دخترک کنیزی که معشوقه پادشاه شد – پرداخته است !! ) شدت تنفس، انقباض عضلات ، مجموعه ای از عکس العملهای غیر ارادی ، اندازه گیری کرده و میکنند( امروزه هم مدرنازسیون ابزارآلات بهتری را عرضه داشته است ) اما او مدعی است که عشق اثری مشخص روی وسایل سنجش بجای نگذشته.