فرهنگ در ایران باستان

توضیحات :   تا چندی پیش تاریخ ایران باستان مشتمل بر داستان‌ها و وقایعی می‌شد که قسمت اعظم آن به طور منظوم از طرف شاعر بزرگ ملی ایران فردوسی در کتاب شاهنامه نقل گردیده و در سایر کتب و تألیفات مورخین اسلامی نیز همان وقایع با مقداری کم و زیاد نگاشته شده بود. در جریان ارتباطی که نسل‌های کشور در سده گذشته با کشورهای اروپایی پیدا کردند، مطالعه آثار مورخین یونانی درباره ایرانیان باستان موجب ایجاد تحولی در تاریخ ایران شد و اختلافی که در اسامی و مطالب مندرج در کتب مورخین یونانی با روایات ملی باستانی ایران به چشم می‌خورد، سبب گردید داستان‌های باستانی ایران را افسانه پنداشته به کناری نهند و به نوشته‌های مورخین یونانی روی آورند. در این کتاب تاریخ باستانی ایران تا خاتمه شاهنشاهی داریوش سوم با تطبیق منابع یونانی بررسی شده است.

توضیحات :   در سرزمین پهناور ایران خاندانهای متعدد به سلطنت رسیده‌اند که پادشاهان آن به علل جغرافیایی و سیاسی و نظامی شهرهای مختلفی را در قلمرو خود به عنوان پایتخت و مرکز حکومت انتخاب کرده‌اند؛ چون در خصوص این پایتخت‌ها که با تاریخ و عظمت شاهنشاهی ایران ارتباط مستقیم دارد کتابی مجزا تدوین نشده است، شورای مرکزی جشن شاهنشاهی از لحاظ اهمیت موضوع و معرفی مراکز تمدن و فرهنگ و هنر این مرز و بوم عده‌ای از نویسندگان صاحب‌نظر را مامور تالیف کتابی که این منظور را تامین نماید کرد و نویسندگان مزبور کتاب حاضر را که عنوان “پایتخت‌های شاهنشاهی ایران” دارد با مراجعه به منابع و ماخذ لازم زیر نظر آقای دکتر خانبابا بیانی رئیس کمیسیون مطالعات تاریخی تدوین نمودند.

توضیحات :  زناشویی از زمان بسیار کهن در ایران مسئله بسیار مقدسی بوده و در ادبیات دینی ایران باستان که به زبان اوستا و پهلوی نوشته شده، گواه بسیاری در تقدس و اهمیت ازدواج در دست است. نویسنده در این کتاب کوشیده تا تصویری از تمدن و پایه تربیت زن و مراسم ازدواج در ایران باستان را بنمایاند.

توضیحات : عیسی صدیق، ملقب به صدیق اعلم(متولد ۱۲۷۳ ش) ادیب، نویسنده و سومین رییس دانشگاه تهران بود. این کتاب سیر و گزارشی است از وضعیت فرهنگی سرزمین ایران در طول تاریخ از جنبه های مختلف و متعدد گزاره های اساسی فرهنگ ساز، نویسنده کوشش کرده تاریخ ایران را از دوران باستان تا امروز در بستری فرهنگی در قالب طبقه بندی تاریخی و فرهنگی بررسی و کاوش کند. عناوین کتاب در قسمت فهرست به این شرح می باشد: فصل نخست: فرهنگ در ایران باستان، فصل دوم: دوره ی فترت، فصل سوم: دوره ی تجدید حیات و استقلال ایران، فصل چهارم: دوره ی رنج و گداز، فصل پنجم: دوره ی وحدت ملی و بسط تشیع، فصل ششم: دوره ی آشفتگی و تنبه، فصل هفتم: تجدد و تحول در اروپا، فصل هشتم: به سوی تجدد و تحول، فصل نهم: نتیجه ی کلی از مطالعه ی اجمالی تاریخ فرهنگ ایران و فصل دهم: سازمان کنونی فرهنگ.