توضیحات : «عروسی مجبوری» عنوانِ نمایشنامهای است از مولیر. این نمایشنامه از جهت کوتاهی، موضوع و درونمایه و هم به جهت طرح مسائل اجتماعی و فرهنگی، پیوندی نزدیک با گسترش آثار مولیر در خاورمیانه دارد. این اثر دومین کمدی بالت مولیر پس از کمدی «سر خر» است که با بهرهگیری از سنت نمایشی فارس (کمدی و نمایش خندهدار سبک و مبالغهآمیز) فرانسوی و کمدیا دلآرته ایتالیایی و در یک پرده به نثر نوشته شده است.
این اثر برای بار نخست در ۲۸ ژانویه ۱۶۶۴ میلادی در آپارتمان ملکهی مادر، در قصر لوور پاریس، به نمایش درآمد و بعد در ۱۵ فوریه در همان سال در تماشاخانهی پالاس رویال با صحنهآرایی پرشکوهی جهت اجرای عمومی بر صحنه رفت؛ اما با اقبال چندانی روبهرو نشد و حتی درآمد حاصله جبران هزینههایش را نکرد، به همین علت اجرای آن متوقف شد.
از منابع اصلی مولیر، جدای از ادغام فارس و کمدیا دلآرته، میتوان به کتاب «ثالث»، اثر فرانسوا رابله نیز اشاره کرد. این کتاب در ۱۵۴۶ در پاریس منتشر شد. در این اثر مباحثی مانند پزشکی، حقوق، دین، اخلاق و حتی ازدواج از طریق شخصیت اصلی داستان به اسم پانورژ به هجو کشیده شدهاند. پانورژ آدمی اسرافگر، افراطگرا، خرابکار و فلسفهباف است که تصمیم دارد ازدواج کند، اما از اینکه همسر آیندهاش بهخاطر تمایلات جنسی زیاد به او خیانت کند، بهشدت دچار ترس و تردید است. پانورژ با ظاهری مضحک برای مشاوره به دیدار پانتا گرومُل میرود. وی پادشاه دیسپود و پسر غول بزرگ گارگانتواست که همهچیز را تحت سلطهی خود دارد. در این جهت او با پانورژ همراهی کرده و میکوشد با بهرهگیری از نصایح قدما وی را یاری کند. باوجوداین تلاشها و دیدار و برخورد با افراد گوناگون پانورژ به جواب درستی نمیرسد، شک نیست که مولیر از این اثر برای نوشتن عروسی مجبوری بهره برده است.
توضیحات : دون جووانی (یا دون جیووانی) اپرایی در دو پرده با آهنگسازی موتسارت میباشد که اپرا نامه آن توسط لرنزو دا پونته نوشته شده است. داستان این اپرا بر اساس شخصیت افسانهایی دن خوان (یا دون ژوان) شکل گرفته که فردی بی بند و بار و اغواگر زنان میباشد. این اپرا نخستین بار در تاریخ ۲۹ اکتبر ۱۷۸۷، توسط اپرای ایتالیایی پراگ در خانه نمایش پراگ (Teatro di Praga با نام فعلی Estates Theatre) به روی صحنه رفت. اپرا نامه دا پونته به مانند بسیاری از آثار آن زمان، بصورت نمایشی دراماتیک و سرگرم کننده – همراه با بازیها و گفتارهای گاه شوخی و گاه جدی – رده بندی شد. موتسارت نیز آنرا در لیست اپرا بوفاهای خود قرار داد. اپرای دون جووانی هم اکنون در بین اپراهایی که بیشترین اجرا را در سراسر دنیا داشتهاند، رتبه دهم را به خود اختصاص داده و نکات و پیامهای پر باری را برای فلاسفه و نویسندگان به ارمغان آورده است.