توضیحات : ساختار کتاب چنین است که بر سر هر رویه درآیهی پوروا-هندواروپایی (Proto-Indo-European) آمده و سپس به گونهی نمودار، واژههای مشتق شده از آن ریشه در زبانهای ایرانی و اروپایی آمده است.
بر پایهی خود کتاب، در سراسر فرهنگ، بیش از ٩۴٠٠ واژهی همخانواده (cognate) در ۵٠ زبان در این فرهنگ شناسانده شدهاند. افزون بر زبانهای هندواروپایی، برخی واژههایی از ریشهی زبانهای نا-هندواروپایی (مانند زبان عربی و عبری و ترکی) هم دیده میشوند. آمار واژهها و زبانهای آنها چنین است:
– واژههای پارسی: ۴٧٠٠
– واژههای زبانهای ایرانی دیگر (اوستایی، سغدی، و …): ۴٣٠٠
– ریشههای هندواروپایی: ١۴٠٠
– واژههای انگلیسی: ٣٣٠٠
– واژههای یونانی و لاتین: ١۵٠٠
– واژههای عربی و عبری و دیگر زبانهای سامی: ٨٠٠
– واژههای فرانسه، آلمانی، ایتالیایی، اسپانیایی: ۴٠٠
– واژههای سانسکریت و هندی: ۴٠٠
– دیگر زبانها: ٧٠٠
برای نگارش این فرهنگ، نویسنده نزدیک ١٢ سال پژوهش کرده و از ١١٢ خاستگاه (کتاب و مقاله و فرهنگ) بهره برده است.
کتاب «فرهنگ ریشه واژگان فارسی» تالیف و تدوین علی نورایی، پژوهشگر در حوزه زبانشناسی از سوی یک ناشر آمریکایی در ایالات متحده آمریکا چاپ و عرضه شده است.
توضیحات : بن مایه هر زبان را دستور زبانهای آن میسازند و چنانچه این بنمایه دچار لغزش شود امیدی به استواری آن زبان نمیتوان داشت؛ از این روست که برای پاسداری از زبانمان باید دستورزبان فارسی را از گزند دور نگه داریم. پارسی سره، آن گونه از زبان پارسی است که تهی از هر گونه واژگان بیگانه باشد. زبان فارسی کنونی بازماندهٔ زبانی است کهن، که شاید هماکنون کم تر از پنج درصد از آن دست نخورده و سَره مانده باشد. ولی این گفته به معنی آن نیست که نود و پنج درصد دیگر از آن زبانهای بیگانه و جدا از آن زبان کهن است. شاید گفتن این که بخش بزرگی از زبان فارسی کنونی را شالودهٔ همان زبان ساختهاست خرسندتان کند. زبان فارسی دچار دگرگونیهای بسیاری بودهاست که یکی از چراییهای آن پیوند نزدیک با مردمان دیگر به دلیل گسترش ایران از یونان تا هند و دیگری فتح ایران توسط اعراب و مغولان است که آن را تا مرز نابودی کشاند؛ و اگر تلاش بزرگانی چون فردوسی نامدار که خطر نابودی همیشگی فرهنگ ایرانی را با از میان رفتن زبان فارسی حس کردند نبود، بیگمان نابودی زبان پارسی رخ میداد. واژه نامه ای که در پیش رو دارید دارای بیش از ۲۴۵ صفحه بوده که به گردآوردی واژگان پارسی سره پرداخته است و با همگام سازی لغات تازی با همتای پارسی خود کوشش به پالایش زبان پارسی از واژگان بیگانه و تازی می نماید.