توضیحات : زبان روسی یکی از زبان های اسلاوی و زبان رسمی کشورهای روسیه، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان و برخی از کشوهای کوچکتر بلوک شرق است. این زبان همچنین زبانی غیر رسمی ولی مورد استفاده در کشورهای اکراین، لاتیویا، استونی است. زبان روسی از نظر تاریخی به خانواده زبان های هندی اروپایی متعلق است و یکی از سه زبان باقی مانده از زبان های شرق اسلاوی است. زبان روسی با 144 میلیون متکلم در اروپا بزرگترین زبان مادری اروپا از نظر جمعیت متکلمان به حساب می آید. زبان روسی همچنین از نظر تعداد افرادی که آن را به عنوان زبان مادری استفاده می کنند هشتمین زبان بزرگ دنیا به شمار می رود. این زبان همچنین یکی از 6 زبان رسمی سازمان ملل است. با توجه به اهمیت و نفوذ روسیه در جهان زبان روسی همیشه از اهمیت بالایی برخوردار بوده است.
توضیحات : روسی زبان مادری حدود ۱۴۵ میلیون نفر است و ۱۱۰ میلیون نفر آن را به عنوان زبان دوم میدانند. روسی زبان رسمی فدراسیون روسیه و یکی از زبانهای رسمی کشورهای بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان و جمهوری خودمختار کریمه و نیز یکی از شش زبان رسمی سازمان ملل متحد است. همچنین این زبان به صورت گسترده در کشورهای اوکراین، گرجستان، ارمنستان، جمهوری آذربایجان، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان و اسرائیل تکلم میشود.
زبان روسی از شاخه اسلاوی زبانهای هندواروپایی است. زبانهای اسلاوی بیشتر از دیگر زبانهای هندواروپایی، به زبانهای بالتیکی نزدیک هستند. زبان اولیه اسلاوی در تاریخ طولانی خود، بهویژه در سدههای ۴ تا ۶ میلادی دچار دگرگونی زیادی شد. از سدهٔ ششم بود که زبانهای جداگانه اسلاوی پدید آمدند. زبان روسی باستانی نیای زبانهای روسی و بلاروسی و اوکراینی معاصر بود. شاخهشاخه شدن روسی باستان و پدید آمدن این زبانها در سدهٔ ۱۶ رخ داد.
ابتدا بخش اول تاریخچه زبان روسی را مورد توجهتان قرار می دهیم. زبان روسی یکی از رایج ترین زبانهای دنیاست. از نظر تعداد افرادی که به این زبان تکلم می کنند زبان روسی جای پنجم بعد از زبان چینی، انگلیسی، هندی و اسپانیولی را به خود اختصاص می دهد
توضیحات : انسان های نخستین حدود بیست و دو هزار سال پیش به ثبت تصاویر در دیوار غارهای مسکونی پرداختند که شاید بتوان گفت نخستین سند مکتوب در تاریخ تمدن بشری است. از آن پس تقریبا هفده هزار سال طول کشید تا هنر خط و نوشتار، شگفت انگیزترین دستاورد انسان، بوجود آید. باستان شناسان معتقدند که احتمالا انسانهای اولیه علامتهای مکتوب را به منظور حفظ حکایتهای خود و تاریخ نویسی ابتدایی به کار گرفته اند. ده ها هزار سال است که طرح گونه ها، علامتها و اشکال به عنوان وسیله ای برای ارتباط پیامهای ساده بین انسانها به کار می رود. تاریخچه خط و الفبا فرایندی طولانی دارد و این فرایند به کندی و با پیچیده گی پیش رفته است. تا جایی که اسناد نشان می دهد، خط و نوشتار در “میان رودان” یا همان بین النهرین سرزمین بین دو رودخانه دجله و فرات، آغاز شد. این سرزمین که از خلیج فارس تا بغداد امتداد دارد، در حدود سه هزار سال قبل از میلاد مسیح به دو ناحیه سومر در جنوب و کلده در شمال تقسیم می شد.