ذوالقرنین

توضیحات : یاجوج و ماجوج‎ نام‌هایی در متون فرجام‌شناسی ادیانِ یهودیت، مسیحیت و اسلام است، که در قرآن و تورات از آنها ذکر به عمل آمده‌است. آنها گاه دو شخص، گاه مردمِ دو منطقه، و گاه خود، دو منطقه جغرافیایی اند. در قرآن و در عهد عتیق کتاب حزقیال نبی در حوادث آخرالزمان از آنها نام برده شده‌است. این کتاب در مورد یاجوج و ماجوج حقایق جدید را در بر دارد که به اساس آن میتوان محل دقیق یاجوج و ماجوج و تشخیص درست قوم آنها را نمود و همچنین در مورد رابطه کروش بزرگ با ذوالقرنین نیز بحث صورت گرفته است

توضیحات : از قرن اول هجری تاکنون بیش از بیست شخص به عنوان ذوالقرنین معرفی شده‌اند. حدود شصت سال پیش ابوالکلام آزاد در تفسیر خود با ارائه مستنداتی کورش را همان ذوالقرنین قرآنی دانست. اصل دیدگاه وی مبتنی بر بخش‌هایی از تورات است که به گمان ایشان درباره کورش است. وی بر این بود که در رویای دانیال نبی کورش به صورت قوچی نمایانده شده است که دارای دو شاخ بزرگ است. و بر اساس همین رویا کورش نزد یهودیان به ذوالقرنین معروف بوده است. با پیدا شدن سنگ نگاره انسان بالدار دیدگاه ایشان قوت گرفت چرا که این نگاره دارای دو شاخ بود و در چند سفرنامه بالای نگاره کتیبه‌ای با خط میخی وجود داشت که بر آن نام کورش نوشته شده بود. او کورش را زرتشتی و سفرهای شرق و غرب و ساخت سد داریال را همان کارهای ذوالقرنین می‌دانست.

آنچه در کتاب «ذوالقرنین همچنان ناشناخته» می‌خوانید بازخوانی و رد دیدگاه ابوالکلام است. کتاب پیش رو مشتمل بر پنج فصل است. چهار فصل مقدماتی آن عبارت‌اند از: معرفی ابوالکلام آزاد، ارائه تفسیری از آیات مورد بحث، گزارشی کوتاه از زندگی و جهانداری کورش هخامنشی و خلاصه‌ای جامع از دیدگاه ابوالکلام. بخش پایانی کتاب، بررسی و رد گفته‌های ایشان است

توضیحات : دربارهٔ شخصیت حقیقی ذوالقرنین که در کتابهای آسمانی یهودیان، مسیحیان و مسلمانان از آن سخن به میان آمده، چندگانگی وجود دارد. کوروش سردودمان هخامنشی، داریوش بزرگ، خشایارشا، اسکندر مقدونی، چین شی هوان، یکی از ملوک حمیر گزینه‌هایی هستند که جهت پیدا شدن ذوالقرنین واقعی، دربارهٔ آنها بررسی‌هایی انجام شده‌است. ابوالکلام آزاد با تفسیر آیات ۸۲ تا ۹۵ سوره کهف دلایل استواری آورده‌است که ذوالقرنین موصوف، کوروش هخامنشی می‌باشد.

ابوکلام بیشتر بر موضوع نقش‌برجستهٔ انسان بالدار یکی از ستون‌های بازمانده از کاخ بارعام در پاسارگاد است تأکید علمی دارد. دربارهٔ این نقش، تفسیرهای بسیاری انجام شده‌است که ابوکلام این نقش را، ذوالقرنین می‌داند. ابوالکلام آزاد با تفسیر آیات ۸۲ تا ۹۵ سوره کهف و با استناد به وجود احادیث و روایاتی در مورد کوروش دلایلی آورده‌است که ذوالقرنین موصوف، کوروش هخامنشی می‌باشد. علامه طباطبایی دربارهٔ ذوالقرنین دانستن کوروش چنین نوشته‌است که «هر چند بعضی از جوانبش خالی از اعتراضاتی نیست، بلکه از هر گفتار دیگری انطباقش با آیات قرآنی روشن‌تر و قابل قبول‌تر است.» در تفسیر نمونه از نظریهٔ انطباق کوروش با ذوالقرنین به عنوان نظریهٔ برتر یاد شده‌است و بر تأیید این نظریه در تفسیر من هدی القرآن، تفسیر الفرقان و تفسیر المنیر اشاره شده‌است. در تفسیر المنیر با قاطعیت، ذوالقرنین، همان کوروش دانسته شده که دو طرف جهان را گشت و احتمالاً به خاطر شجاعتش به ذوالقرنین ملقب شد. ابوالکلام آزاد یکی از کسانی‌ست که کوروش را ذوالقرنین مذکور در قرآن می‌داند و معتقد است که ذوالقرنین ذکرشده در قرآن، کوروش است.