توضیحات : همه مکتب ها، مذهب ها و ملت ها برای تربیت در دوران کودکی اهمیت ویژه ای قائلند. اساساً شالوده هر جامعه سالم با تعلیم و تربیت درست شکل می گیرد و نقش سازنده و اساسی مربیان و پدران و مادران را در راستای تربیت فرزندان صالح نمی توان نادیده گرفت. والدین باید با برنامه ریزی تربیتی و دینی، به دنبال ایجاد توازن میان جسم و جان فرزندان باشند، به گونه ای که آنان را به فضایل اخلاقی بیارایند و آمادگی و استعداد لازم را برای تجلّی ایمان در اندیشه و رفتارشان فراهم آورند. در واقع، فرزندان از جمله نعمت های ارزنده پروردگار به انسان ها هستند و اگر در مسیر تکامل و هدایت قرار گیرند، راه سعادت و تکامل را می پیمایند. ناگفته پیداست که همه حالت های جسمی و روانی والدین بر فرزندان اثر می گذارد. در حقیقت، خانواده و چگونگی ارتباط والدین با فرزندان، کانون احیای ویژگی های فردی آنان است. خانواده، تأثیرگذارترین محیطی است که می تواند قابلیت های درونی افراد را بپروراند و شخصیت و استعداد آنها را از قوه به فعلیت درآورد.
توضیحات : آیا تا کنون از خود پرسیدهاید چرا بعضی از پیوندهای عاشقانه بعد از ازدواج گسسته میشوند و از هم فرو میپاشند؟ آیا تا کنون از خود پرسیدهاید که چرا بعضی از زوجها با یکدیگر همدلی و همفکری دارند و برخی ندارند؟ آیا تا کنون از خود پرسیدهاید که چرا زنان و شوهرانی که با هم تفاهم دارند، پس از مدتی به عدم تفاهم میرسند؟ آیا تا کنون از خود پرسیدهاید که چگونه میشود زنان و شوهرانی که مدعی بودهاند نمیتوانند با یکدیگر زندگی کنند، پس از چندی توانستهاند به خوبی با هم زندگی کنند؟ آیا میدانید که اکثر صاحبنظران دینی، زوانشناسان، جامعهشناسان و … علت اصلی اختلافهای خانوادگی و مسائل زناشویی را سء تفاهم و سوء ارتباط بین زوجین ذکر کردهاند؟ آیا میدانید که بزرگان ما، فرهیختگان، روانشناسان و کارشناسان امور خانواده راه اصلی حل و فصل مسایل زناشویی و رسیدن به یک خانواده متعادل را «ایجاد تفاهم و همدلی» ذکر کردهاند؟