رفتار فرزند با والدین

توضیحات : همه مکتب ها، مذهب ها و ملت ها برای تربیت در دوران کودکی اهمیت ویژه ای قائلند. اساساً شالوده هر جامعه سالم با تعلیم و تربیت درست شکل می گیرد و نقش سازنده و اساسی مربیان و پدران و مادران را در راستای تربیت فرزندان صالح نمی توان نادیده گرفت. والدین باید با برنامه ریزی تربیتی و دینی، به دنبال ایجاد توازن میان جسم و جان فرزندان باشند، به گونه ای که آنان را به فضایل اخلاقی بیارایند و آمادگی و استعداد لازم را برای تجلّی ایمان در اندیشه و رفتارشان فراهم آورند. در واقع، فرزندان از جمله نعمت های ارزنده پروردگار به انسان ها هستند و اگر در مسیر تکامل و هدایت قرار گیرند، راه سعادت و تکامل را می پیمایند. ناگفته پیداست که همه حالت های جسمی و روانی والدین بر فرزندان اثر می گذارد. در حقیقت، خانواده و چگونگی ارتباط والدین با فرزندان، کانون احیای ویژگی های فردی آنان است. خانواده، تأثیرگذارترین محیطی است که می تواند قابلیت های درونی افراد را بپروراند و شخصیت و استعداد آنها را از قوه به فعلیت درآورد.

توضیحات : بسیاری از ما می دانیم که فرزندمان شبیه به خودمان می شود اما نمی دانیم خودمان باید چگونه باشیم تا فرزند بهتری پرورش دهیم معمولا زمانی که صحبت از تربیت فرزند به میان می‌آید ذهن‌ها به سمت شیوه رفتاری با فرزند معطوف می‌شود اما واقعیت این است که بچه‌های ما بیشتر از آنچه که فکرش را بکنیم به درونمان متصل هستند و اکثرا در وجود ما موارد ناخواسته‌ای هست که سالیان زیادیست در حال سرکوب آن‌ها هستیم. در این کتاب به شما آموزش می‌دهم که منشا اکثر رفتارهای کودکان از کجاست و چگونه می‌توانید بدون امر و نهی به فرزند و فقط با رفتارتان خوب و بد زندگی را به او آموزش دهید تا بذر مناسبی برای رشد او کاشته باشید.

همه ما انسان ها مانند یک دوربین فیلم برداری هرچیزی که در اطرافمان اتفاق بیافتد را در حافظه مان ذخیره می کنیم با این تفاوت که دوربین، حافظه محدودی دارد و احساس را ذخیره نمی کند اما حافظه انسان بو، رنگ، مزه و همه احساسات را برای همیشه و تمام و کمال در خود ذخیره می کند با این تفاسیر هرکدام از ما والدینمان را به طور کلی ( از نظر احساس، رفتار، واکنش، بو و از هر لحاظ دیگر که فکرش را می‌کنید) در خود ذخیره کرده‌ایم و در این بین خصلت‌های خوب و بد هردو باهم به ما منتقل شده‌اند. ما نام چنین انتقالی را تربیت غیر مستقیم می‌گذاریم. به این معنی که پدر و مادر با کلام نگفته‌اند که این کار خوب است یا بد اما ما در در بزرگسالی به سمت آن کار خوب یا بد تمایل پیدا می‌کنیم.

هر شخص با توجه به محیط و شرایط زندگی خود تجارب متفاوتی دارد اما نقطه مشترک بین همه  ما ناآگاهی است .به جرات می توان گفت کسی در این دنیا آنقدر به خود مسلط نیست که بتواند اعماق ذهن خودش را درک کند و از تربیت نهفته در آن آگاه باشد. حتی بسیاری از این اطلاعات نهفته متعلق به دورانی است که ما هنوز به دنیا نیامده ایم. بنابراین بدون اطلاع خودمان هم آن را به فرزندان خود منتقل کرده و سپس از رفتار آن ها متعجب می شویم.  شاید به این موضوع پی برده باشید که با وجود تفاوت های عمده با والدین تان، چند ویژگی را از آن ها به ارث برده اید که شاید هیچگاه دوست نداشتید و یا شاید برعکس آن را هم تجربه کرده باشید. بنابراین توصیه می‌کنم حتی اگر فرزندی ندارید و یا فرزند بزرگسالی دارید باز هم نگاهی به این کتاب بیاندازید تا منشا بسیاری از رفتارهای خوب یا بدتان را بیابید و در فرصت مناسب اقدام به تغییر رفترهای نامناسب و تقویت رفتار مناسب کنید.