روشنایی

توضیحات :  در شبی تاریک و مه آلود در دهکده ای مرموز و دورافتاده با فانوس نیمه جان و دودآغشته ای سراغ خانه ی کدخدا را می گیرم کسی نیست تا چیزی بداند و من در حالیکه گم شده ام سر از خانه ای در میاورم. با دلهره و ترس چند ضربه کوچک به در میزنم کسی در را برویم باز می کند در سیاهی شب نمی توانم چهره اش را ببینم بی مقدمه می گویم من در اینجا تنهایم با صدائی که تا هسته ی هوشم راه میرود جواب میدهد اشتباه می کنی تو تنهائی را گم کرده ای و باید دنبالش بگردی و پیدایش کنی اینطوری هیچوقت احساس تنهائی نخواهی کرد. ساکت می مانم و به حرفهایش فکر می کنم او در حال بستن در می گوید دیگر به فانوس احتیاجی نیست این خانه آخر دهکده است و از اینجا به بعد برای همیشه روشنائی است و روشنائی.