توضیحات : بیرون رفتن از کره زمین ، سفر به کرات آسمانی و سیر و سیاحت در جهان های دوردست، هرگز مانند امروز در پیش روی آدمی جای نداشته است . تقریبا هر روز در روز نامه ها میخوانیم یا از رادیوها می شنویم که پیشرفتی در این زمینه حاصل آمده است . تاکنون بیش از یک دوجین قمر مصنوعی در پیرامون زمین و دو سیاره مصنوعی بگرد خورشید پرواز در آمده است . کوئی مرزهای زمین دیگر برای انسان تنگ شده و اندیشه آدمی در گرو تسخیر فضا و جهانهای ناشناخته است در همه جا و از جمله در ایران ، آگاهی بر پیشرفتهای دانش در این زمینه خواستاران فراوان دارد و بسیاری از مردم ، بویژه جوانان دانش دوست مایلند در باره این گوشه تازه و تقریبا نکاویده دانش آگاهی هایی داشته باشند . میخواهند بدانند که راههای شکافتن زره جاذبه زمین کدامند ؟ چرا سرعت های عادی برای سفر ب فضا نارساست و اصول و ساختمان موشکها و فشفشه ها چیست؟ در جو زمین و آنچه در وراء آن قرار دارد چه روی میدهد و ماه که نزدیکترین همسایه فضائی ماست چه ویژگی هایی دارد و و آیا میتوان به سیاره های منظومه شمسی دست یافت وب منظومه های دیگر راه جست و برای پاسخ دادن باین نیاز، در مجله ها و روزنامه های فارسی ، اینجا و آنجا مطالبی درباره این مسائل نگاشته اند و مینگارند که اگر هم اندکی کنجکاوی را سیراب کند ، با شگفتی را برانگیزد نمی توان گفت که دانستنیهای منظمی با شیوه علمی در بر دارند؛ بسبب فقدان مجله های علمی ، این نوشته ها بیشتر آمیخته با – و حتی گاهی آکنده از هیجانهای خاص روزنامه نگاریست .
توضیحات : تا پیش از سال ۱۹۳۳ که امواج رادیویی با منشا فرازمینی به طور کاملا تصادفی کشف شدند، مطالعه اجرام سماوی تنها در طول موج مرئی و به کمک تلسکوپهای نوری انجام میگرفت. اما از آن پس، بشر چشم خود را به جهان رادیویی گشود و توانست با مطالعه و رصد رادیویی منابعی که در طول موجهای مرئی، بسیار ضعیف و غالباً غیرقابل رصد بودند، اطلاعات بیشتری از جهان پیرامون خود به دست آورد. نجوم رادیویی به مطالعه امواج رادیویی که از منابعی ورای کره زمین منشا میگیرند، اطلاق میشود. میزان فرکانس یا طول موج دریافتی در زمین عمدتاً به دو عامل بستگی دارد: شرایط جوی و پیشرفت فناوری. جوّ زمین تنها امواج مرئی و بخشی از امواج رادیویی را از خود عبور میدهد. اجسامی که دمای حرارت آنها بین ۳۰۰۰ تا ۱۰,۰۰۰ درجه در مقیاس کلوین باشند، نور مرئی ساطع میکنند. از آنجایی که حسگرهای چشم انسان در اثر برخورد امواج مرئی تحریک میشوند، ما قادریم اجسامی را که از خود نور ساطع میکنند و یا قابلیت بازتابش نور را دارا هستند، بدون نیاز به ابزار خاصی مشاهده کنیم. به همین دلیل بود که علم ستارهشناسی در دوران باستان تنها بر اجسام قابل رویت مانند ستارگان، سیارات و اقمار آنها و گازهای داغ تمرکز داشت.