سیاره فراخورشیدی

توضیحات : کتاب حیات در آسمان ها اثر ریچارد.اس.یانگ،از سری کتبی است که بنگاه ترجمه و نشر کتاب،با عنوان «مجموعه معارف عمومی» منتشر کرده است. این مجموعه شامل یک رشته کتب ارزنده در فنون مختلف علوم و معارف به معنی وسیع آن است،که برای تربیت ذهنی افراد و تکمیل اطلاعات آنان سودمند باشد. فقط در کهکشان راه شیری در حدود ۳۰۰ میلیارد ستاره وجود دارد. (هر ستاره می تواند دارای صدها و هزاران جرم آسمانی، سیاره و قمر در منظومه خود باشد. به عنوان مثال کل منظومه شمسی ما و اجرام آن را فقط در محدوده یکی از این ستارگان/یعنی خورشید در نظر بگیرید) انتظار می رود که بخش وسیعی از این ستارگان دارای سیاراتی باشند که قادر به میزبانی حیات است. حال در نظر بگیرید که عدد گفته شده تنها در یک کهکشان بود. در حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ میلیارد کهکشان در کیهان شناخته شده، وجود دارد. هر کهکشان شامل میلیاردها و برخی شامل تریلیون ها ستاره است. به راستی چطور می توانید باور کنید که هیچ شانسی برای رویداد زندگی در هیچ یک از این ترلیون ها ترلیون سیاره که به دور این ستارگان در حال گردشند وجود ندارد؟ کتاب حاضر که علم زیست شناسی را به آسمانها گسترش داده ، با وجود قدیمی بودنش، از جذابیت مناسبی برخوردار است و اطلاعات مفیدی را به مخاطب می دهد. دکتر یانگ رئیس بخش زیست شناسی کیهانی مرکز تحقیقات امز در کالیفرنیاست .

توضیحات :  تا پیش از سال ۱۹۳۳ که امواج رادیویی با منشا فرازمینی به طور کاملا تصادفی کشف شدند، مطالعه اجرام سماوی تنها در طول موج مرئی و به کمک تلسکوپ‌های نوری انجام می‌گرفت. اما از آن پس، بشر چشم خود را به  جهان رادیویی گشود و توانست با مطالعه و رصد رادیویی منابعی که در طول موج‌های مرئی، بسیار ضعیف و غالباً غیرقابل رصد بودند، اطلاعات بیشتری از جهان پیرامون خود به دست آورد. نجوم رادیویی به مطالعه امواج رادیویی که از منابعی ورای کره زمین منشا می‌گیرند، اطلاق می‌شود. میزان فرکانس یا طول موج دریافتی در زمین عمدتاً به دو عامل بستگی دارد: شرایط جوی و پیشرفت فناوری. جوّ زمین تنها امواج مرئی و بخشی از امواج رادیویی را از خود عبور می‌دهد. اجسامی که دمای حرارت آنها بین ۳۰۰۰ تا ۱۰,۰۰۰ درجه در مقیاس کلوین باشند، نور مرئی ساطع می‌کنند. از آنجایی که حسگرهای چشم انسان در اثر برخورد امواج مرئی تحریک می‌شوند، ما قادریم اجسامی را که از خود نور ساطع می‌کنند و یا قابلیت بازتابش نور را دارا هستند، بدون نیاز به ابزار خاصی مشاهده کنیم. به همین دلیل بود که علم ستاره‌شناسی در دوران باستان تنها بر اجسام قابل رویت مانند ستارگان، سیارات و اقمار آن‌ها و گازهای داغ تمرکز داشت.