موسیقی ایران

توضیحات :  کتاب حاضر با این هدف تدوین شده است که هنرجویان موسیقی را با سازهای ارکستر سمفونیک و قابلیت این سازها، با استفاده از مثالهای کتاب آشنا کند. بدیهی است این کتاب نه تنها در هنرستان های موسیقی، بلکه در دوره های عالی تحصیلی و موسیقی نیز قابل استفاده است. لازم به ذکر است که در تدریس مطالب کتاب بهتر است از نمونه های صوتی مناسب و در ارتباط با مثال های متن بهره جست. هر آینه جهت درک بهتر سازها استفاده از نوازندگان به صورت زنده و یا در صورت نبود از فیلم های اجراهای موسیقی جهت بحث و بررسی تکنیک های سازها نتیجهٔ خوبی خواهد داد. تجزیه و تحلیل مثال های موجود در کتاب و تعمیم آن در دیگر آثار موسیقی ادبیات جهان به منظور آموختن کاربرد سازها و تشویق هنرجو در جهت ایجاد خلاقیت های شخصی در به کارگیری مثال ها در آثار موسیقی ایران و جهان خود بهترین راه برای ایجاد انگیزه در هنرجو م یباشد. چرا که این امر سبب م یگردد تا هنرجو روش شناخت و ارتباط سازها را در آثار موسیقی پیگیری کند.

توضیحات :  گرامافون از زمان اختراعش در سال ۱۸۷۷ میلادی که با نام «فونوگراف» به بازار آمد، تا سر در آوردنش از ایران و رواج آن، سه دورۀ مشخص را طی کرده است. اول، دوره‌ای که مربوط به اواخر عهد ناصری است. در این دوران، دستگاه فونوگراف را «حافظ الصوت» و «حبس الصوت» گفته و نوشته‌اند. در این دوره، صدای ساز و آواز کسانی چون «برادران فراهانی»، «سماع حضور» و «نایب‌الدوله» ضبط و شنیده شده. دورۀ دوم از سال ۱۳۲۳ قمری شروع می‌شود که دوران حکومت «مظفرالدین شاه قاجار» است. در آن سال، شرکتی با نام «شرکت گرامافون و ماشین تحریر، با مسولیت محدود» که مدیریتش را شخصی به‌نام «ماکسیم پیک» به‌عهده داشته، در ایران شروع به فعالیت می‌کند.