توضیحات : یکی از اثرات برگزاری جشنهای دو هزار و پانصدمین سال بنیان گذاری شاهنشاهی ایران، بررسی مسائل مربوط به تاریخ ایران و تحقیق در جنبه های مختلف زندگانی بزرگمردان ایرانی از ادوار گذشته تاکنون و مطالعه خصوصیات مربوط به تمدن درخشان و خلاقه این ملت و همچنین بازیافتن راز بقای ایران در ویژگیهای جغرافیایی و علائق دیرینه معنوی با نظام شاهنشاهی بوده است، که در این سالهای اخیر بیشتر و عمیق تر مورد توجه محققان و ایرانشناسان قرار گرفته و انجمن دبیران تاریخ و جغرافیا و تعلیمات اجتماعی به مناسبت ارتباط و پیوستگی با وظایف فردی و اجتماعی و ملی خود با کوشش هرچه تمامتر خیلی خوب توانسته است قدم های ارزنده ای در این زمینه بردارد و با تشکیل ششمین کنگره تاریخ ایران مقارن برگزاری جشنها در تهران به مدت پنج روز با حضور بیش از ۳۰۰ تن از دبیران این رشته که از اطراف و اکناف کشور به مرکز آمده بودند بودند مسائل مهم مربوط به تاریخ و تمدن ایران را در طول ۲۵۰۰ سال شاهنشاهی مطرح سازد و از آن پس متن سخنرانیها و بحثها و گفتگوهای علمی شرکت کنندگان در این کنگره بزرگ را که خود از وقایع مهم تاریخی مربوط به فعالیتهای ارزنده وزارت آموزش و پرورش محسوب می شود جمع آوری نموده و چاپ و منتشر نماید و با اینکار قسمتی از دین خود را به مملکت و ملت ادا سازد.
توضیحات : پیشینهٔ تاریخی تمدن در ایران به تمدنهایی در ایلام، شهر سوخته، جیرفت و … میرسد، ولی شروع تاریخ سیاسی ایرانیان از آغاز حکومت پادشاهی ایران در زمان ماد است. در کتاب حاضر تاریخ ایران به شش بخش تقسیم شده که به ترتیب عبارتند از: بخش اول: پیدایش ایران، بخش دوم: شاهنشاهی هخامنشی، بخش سوم: هلنیها در ایران، بخش چهارم: شاهنشاهی پارتیان، بخش پنجم: نقش تمدن ایران باستان در خاورمیانه و بخش ششم: شاهنشاهی ساسانی.
توضیحات : کوروش، ملقب به کوروش بزرگ یا کوروش کبیر (به پارسی باستان: KUURUUSHA) همچنین معروف به کوروش دوم، نخستین پادشاه و بنیانگذار شاهنشاهی هخامنشی بود. کوروش به مدت سی سال، از سال ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد، بر ایران سلطنت کرد. دربارهٔ کوروش تمام مورخین توافق دارند که شاهی بود با عزم، عاقل و مهربان که در موارد مشکل به عقل بیش از قوه متوسل میشد و برخلاف پادشاهان آشور و بابل، با مردم مغلوب رئوف و مهربان بود. جنگ و بوی خون او را برخلاف فاتحان دیگر مغرور نکرد و رفتار او با پادشاهان مغلوب لیدیه و بابل سیاست تسامح او را بخوبی نشان میدهد. با پادشاهان مغلوب به اندازهای مهربانی میکرد که آنها دوست کوروش شده و در مواقع مشکل به او یاری مینمودند. با مذهب و معتقدات مردم کاری نداشت بلکه برای جذب قلوب ملل آداب مذهبی آنها را محترم میداشت.