توضیحات : ایماگوتراپی یا زوج‌درمانیِ مبتنی بر ایماگو، رویکردی جدید برای تببین مفهوم پدیده‌ی عشق، پویایی روابط صمیمی، حل تعارض‌های زوج‌ها و غنی‌کردن روابط همسران است که دکتر هارویل هندریکس و همسرش، دکتر هلن هانت، آن را ابداع کرده‌اند. در ایماگوتراپی، فرض بر این است که ما همسرمان را براساس ترکیبی از فرایندهای هشیار و ناهشیار و براساس ویژگی‌های مثبت و منفی افراد مهم زندگی‌مان در کودکی انتخاب می‌کنیم. با این توضیح که فرایندهای ناهشیار و ویژگی‌های نامطلوب مراقبان در کودکی، تاثیر به مراتب بیشتری در انتخاب‌های عشقی و بروز تعارض‌ها بین زوج‌ها بعد از ازدواج دارند.

از طرفی دیگر، تئوری ایماگو، در زمره‌ی رویکردهای رابطه‌ای قرار می‌گیرد؛ به این معنی که در این تئوری، اولویت به روابط انسانی و ارتقای کیفیت آن‌هاست. بر این اساس، مفهوم «جدایی» و تنهایی که از باورهای حاکم بر اکثر فرهنگ‌هاست، توهمی بیش نیست و همه‌ی هستی که شامل انسان‌ها نیز می‌شود یک واحد به هم پیوسته است که همه‌ی اجزای آن با هم ارتباط دارند، حتی اگر خود آن‌ها از این یگانگی آگاهی نداشته باشند؛ لذا از نظر ایماگوتراپیست‌‌‌‌‌‌‌ها زوج‌ها حتی در شدیدترین چالش‌هایی که با خود به اتاق درمان می‌آورند، مشتاق برقراری ارتباطی سالم و امن هستند و دعواها در اکثر موارد نشانه‌ی اشتیاق آن‌ها برای بازگرداندن حس پیوند اولیه‌ی آن‌هاست.