توضیحات : یکی از پیشرفت‌های بشر در قرن بیستم ورود به فاز نانو و محیط اتمی مواد و ساختار درون سلولی و DNA موجودات زنده بوده است. امروزه تکنولوژی نانو و مواد نانو ساختار در صنایع مختلف بویژه مهندسی شیمی، مواد و هسته‌ای کاربرد فراوان پیدا کرده‌اند و از این مواد برای جبران معایب و اصلاح خواص و رفتار مواد استفاده شده است. امروزه کاربرد این دانش وارد حوزه‌های مختلف و از جمله مهندسی مکانیک و عمران نیز آمده است. کاربرد نانو مواد در علوم بخصوص مهندسی عمران را در زلزله، خوردگی، دوام و مدت زمان بهره برداری (عمر سازه)، محیط زیست، هواشناسی، مهندسی آب و تصفیه آن (نانو فیلتراسیون)، وضعیت بهداشت، افزایش راندمان تأسیسات سرمایش و گرمایشی (تهویه)، بهینه سازی مصرف انرژی، کنترل و حفظ انرژی ساختمان، تکنولوژی بتن (بتن با عملکرد بالا و سبک و بتن یا آسفالت خود تعمیر شونده، نانو رس، تغییر خواص هیدراسیون سیمان و ژل آن، بتن مقاوم در برابر سایش، خوردگی، آتش سوزی، مقاوم در برابر امواج و تشعشعات پرتویی رادیو اکتیو، تغییر خواص الکترومغناطیسی آب بتن و…)، بهبود عملکرد اعضای سازه‌ای با نان تیوب‌ها، کاتالیست‌ها، رنگ و پوشش، دیر سوز شدن پلاستیک‌ها و پلیمرها، شیشه‌های خود تمیز شونده و جاذب حرارتی، چگالش گازها و تعلیق الکترو مغناطیسی و بیو تکنولوژی و … می‌توان دانست.